H αδιαφορία της καθημερινότητας

H αδιαφορία της καθημερινότητας

Μέσα σε γνωστά και άγνωστα σοκάκια του γεωγραφικού χώρου που μας περικλείει συναντά κανείς κάτι, το οποίο δεν του κάνει καθόλου εντύπωση. Η απάθεια με την οποία αντικρίζει κανείς την καθημερινότητα έχει τις ρίζες της στον τρόπο λειτουργίας της. Από την ανατολή του ήλιου μέχρι την εναλλαγή του με την σελήνη οι κινήσεις, οι εργασίες, οι δραστηριότητες και οι διάλογοι των περισσότερων ανθρώπων διακρίνονται από την έλλειψη ποικιλίας. Οι σκηνές, οι οποίες διαδραματίζονται σε καθημερινή βάση ανακαλούν τους Μοντέρνους Καιρούς του Τσάρλι Τσάπλιν, όπου ο άνθρωπος, ως εξάρτημα ενός καλοκουρδισμένου συστήματος, έχει την ευθύνη, παράλληλα, για την εύρυθμη λειτουργία του, προκειμένου να μην υπάρξει κάποια βλάβη, η οποία θα προκαλέσει οποιαδήποτε διαταραχή στο σύμπαν της επαναλαμβανόμενης ρουτίνας. Έτσι και σήμερα όλοι λαμβάνουν μια θέση στο κοινωνικό γίγνεσθαι, αναλαμβάνοντας ανάλογες ευθύνες και υποχρεώσεις, μέσα σε προκαθορισμένα πλαίσια.

Read more

Απόρριψη και αποδοχή: Έννοιες πολέμιες ή όψεις του ίδιου νοήματος;

Απόρριψη και αποδοχή: Έννοιες πολέμιες ή όψεις του ίδιου νοήματος;

Πλήθος μυθιστορημάτων, ρήσεων, διαφημίσεων, ταινιών, τραγουδιών μας κατακλύζουν καθημερινά εξυμνώντας την αμοιβαία αποδοχή. Ισάριθμα όμως έχουν γραφτεί για την απόρριψη και για εκείνο το συναίσθημα που μένει ατροφικό. Στο άρθρο αυτό επιχειρείται μια αναταραχή στη σχέση των δύο εννοιών που ίσως οδηγεί στον επαναπροσδιορισμό τους. Read more

Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down

Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down

Στις 21 Μαρτίου γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down, μια ημέρα αφιερωμένη στη διεθνή κοινότητα των ατόμων με Σύνδρομο Down και τις οικογένειές τους. Στόχος της είναι να επικεντρωθεί η προσοχή μας στις ανάγκες των ανθρώπων με Σύνδρομο Down και να ενθαρρυνθεί η κοινότητα να υποστηρίξει και να προάγει την κοινωνική και πολιτιστική αλληλεγγύη και συμπαράσταση.

Read more

Δύναμαι άρα Βιάζω

Δύναμαι άρα Βιάζω

Δύναμαι σημαίνει μπορώ, εξουσιάζω. Αλλιώς έχω τη δύναμη να εξουσιάζω, να ασκώ κάποιας μορφής εξουσίας. Βία είναι ενίοτε το παράγωγο του δύναμαι, όχι βέβαια απ’ την ίδια ρίζα αλλά απ’ την ίδια γλάστρα ποτίζονται επιμελώς καθημερινά με το ποτιστήρι της αλαζονίας και της μεγαλομανίας. Τότε το δύναμαι γονιμοποιεί και θρέφει τη βία και όταν η βία μεγαλώνει, θρέφει με τη σειρά της το δύναμαι.

Read more

Με το κεφάλι χαμηλά

Με το κεφάλι χαμηλά

Πάντοτε η νεολαία αποτελούσε το παιχνίδι των μεγαλύτερων ηλικιακά ομάδων. Οι απόψεις σχετικά με αυτό το κομμάτι του ανθρώπινου δυναμικού ποικίλλουν. Από τη μια οι νέοι και οι νέες φαντάζουν ως η ελπίδα του μέλλοντος, το νέο αίμα που θα τροφοδοτήσει τη ζωή και θα της προσδώσει τον απαραίτητο ανανεωτικό της χαρακτήρα, προκειμένου αυτή να αναβαθμιστεί, να εξελιχθεί, να βελτιωθεί και να προχωρήσει μπροστά. Από την άλλη τα παιδιά καθίστανται αντικείμενο χλευασμού, υποτίμησης, υπονόμευσης, μείωσης, καταρράκωσης του ηθικού τους, είτε εξαιτίας των ενδυματολογικών τους επιλογών, είτε εξαιτίας της γλώσσας που χρησιμοποιούν στην καθημερινότητά τους, είτε εξαιτίας της μουσικής που ακούν και των όποιων ταινιών, σειρών και όποιων τηλεποτικών προγραμμάτων παρακολουθούν. Αυτή η παράδοξη κατάσταση, αυτό το οξύμωρον, οι ‘’φερέλπιδες άχρηστοι’’, έχει ως αποτέλεσμα τη χαμηλή αυτοπεποίθηση των παιδιών σε όλες τις κοινωνικές της εκφάνσεις. Μπορεί έξω στο δρόμο να δείχνουν δραστήρια, γεμάτα ενέργεια και εύθυμα, όμως εάν γινόταν να απομονωθεί μια κουβέντα τους την ώρα εκείνη, σίγουρα δεν θα ήταν χαρούμενη. Read more







Σεξουαλικη κακοποιηση στην παιδικη ηλικια

Σεξουαλικη κακοποιηση στην παιδικη ηλικια

~Ένα σύγχρονο φαινόμενο, με πολλαπλές διαστάσεις και λίγες λύσεις

Με αφορμή ένα – από τα πολλά, δυστυχώς – γεγονός που είδε πριν λιγο καιρό το φως της δημοσιότητας, με πρωταγωνίστρια ένα αθώο 10χρονο κορίτσι στην Ινδία, το οποίο, έπεσε θύμα βιασμού από μέλος του εγγύτερου οικογενειακού της κύκλου, και συγκεκριμένα από το θείο του, αναδύθηκαν  ερωτήματα, προβληματισμοί και ανησυχίες ενώ επιβεβαιώθηκε, για ακόμη μια φορά, ότι η κακοποίηση και η βία δεν κάνει ούτε φυλετικές ούτε ηλικιακές διακρίσεις, δεν έχει φραγμούς, δεν έχει ενοχές και δυστυχώς δεν έχει τέλος, αφού η σεξουαλική κακοποίηση αποτελεί ένα σύνηθες φαινόμενο και όχι μόνο εναντίον των γυναικών, πλέον.

Με τον όρο σεξουαλική κακοποίηση νοείται η σωματική και σεξουαλική κακομεταχείριση η οποία και επιφέρει βλάβες τόσο σωματικές όσο και ψυχολογικές, και στις περισσότερες περιπτώσεις ανεπανόρθωτες. Το καταλυτικό στοιχείο του αισχρού και επώδυνου χαρακτήρα της, είναι η καταπάτηση και η ισοπέδωση της προσωπικότητας, της βούλησης, της ελευθερίας και του ψυχισμού του θύματος αφού παρά τη θέλησή του αναγκάζεται να διαθέσει το σώμα του κατά τρόπο επώδυνο και ενίοτε διεστραμμένο. Όσο κατακριτέο και απεχθές έγκλημα και αν είναι και παρά την νομική απαξία και την κοινωνική κατακραυγή, τα ποσοστά μιλούν και αποδεικνύουν την πληθώρα τέτοιων περιστατικών, αφού περίπου 1,8 εκατομμύρια παιδιά, κυρίως κορίτσια πέφτουν θύματα σεξουαλικής βίας και εκμετάλλευσης ενώ 60 – 100 εκατομμύρια κορίτσια έχουν υποστεί καταναγκαστικές αμβλώσεις και στον αντίποδα, τα περιστατικά καταγγελίας των αποτρόπαιων γεγονότων είναι συντριπτικά λιγότερα. Read more







39ος Αυθεντικός Μαραθώνιος

39ος Αυθεντικός Μαραθώνιος

O Αυθεντικός Μαραθώνιος είναι ένα μοναδικό γεγονός, μέρος της αθλητικής, αλλά και πολιτισμικής μας κληρονομιάς, η πιο “αυθεντική” διοργάνωση που περιμένουν όλοι σε εθνικό και διεθνές επίπεδο. Ο πρώτος μαραθώνιος πραγματοποιήθηκε στις 10 Μαρτίου 1896, κατά τη διάρκεια των Α’ Πανελληνίων Αγώνων Στίβου, και ήταν αγώνας πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Η ιδέα για την καθιέρωσή του ανήκει στο γάλλο φιλόλογο Μισέλ Μπρεάλ (1832-1915), ο οποίος έπεισε το φίλο του Πιερ ντε Κουμπερντέν να το συμπεριλάβει στο πρόγραμμα των Α’ Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας. Read more







«Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμος»

«Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμος»

Παρασκευή 25 Οκτωβρίου. Η ζωή στην πρωτεύουσα κυλούσε στους δικούς της ρυθμούς. Η πρεμιέρα της ιταλικής  όπερας του Τζάκομο  Πουτσίνι  « Μαντάμ Μπατερφλάι » , από τη νεοσύστατη Λυρική Σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου, αποτελούσε το κοσμικό και πολιτιστικό γεγονός εκείνων των ημερών. Μάλιστα, την παράσταση θα τιμούσε ο γιος του συνθέτη, Αντόνιο Πουτσίνι , ύστερα από πρόσκληση του Ιταλού πρέσβη Εμμανουέλε Γκράτσι και θα επακολουθούσε μεγάλη δεξίωση στην Ιταλική Πρεσβεία, γεγονός που είχε κινητοποιήσει την κοσμική Αθήνα. Read more