Μαγεμένοι και χαμένοι στον κόσμο των βιβλίων σχολιάζουμε τις ίδιες εικόνες…μιλώντας για τα βιβλία από τη δική μας σκοπιά… Λόγια αυθόρμητα καθημερινών βιβλιοφάγων. Ανθρώπων που βάζουν σελιδοδείκτη στην ίδια τους τη ζωή. Δένονται με τους ήρωες των βιβλίων τους και τους κάνουν projection στην πραγματικότητα. Πως; Με το δικό τους μυστικό τρόπο… Μην ξεχνάμε όμως ότι τα βιβλία, έχουν γραφτεί από επιρροή γεγονότων ζωής.
“Παραφράζοντας το «Λίγο κρασί, λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου..», «Ένα βιβλίο, λίγο θάλασσα, ένα φουσκωτό ή μια ξαπλώστρα εκεί μου το κύμα σκάει»… Η ζωή το καλοκαίρι ξεφεύγει από περιγράμματα και καθωσπρεπισμούς. Είναι απλή και όμορφη. Με ένα βιβλίο για οδηγό κάτω από το απέραντο γαλάζιο, ψυχή και κορμί ταξιδεύουν σε μέρη φανταστικά, μαγικά, αληθινά… ταυτίζονται με του ήρωες, συμπάσχουν, λυτρωνονται.” Γκασνάκη Άννα
“Λοιπόν αυτό με το διάβασμα πότε δεν το είχα. Διάβαζα μικρή κάτι περιπέτειες. “Οι Απίθανοι 5″ νομίζω λεγόταν η σειρά βιβλίων. Μετά πέρναγα επαναστατική εφηβεία όποτε διάβαζα για τον Τσε, ήρθε η μόδα του Dan Brown οπότε Da Vinci και Illuminati τα τελείωσα με συνοπτικές διαδικασίες και από τότε το χάος. Λίστες άπειρες με βιβλία που θέλω να διαβάσω, βιβλία που πρέπει να διαβάσω και πάει λέγοντας. Από την άλλη δε μπορούμε όλοι να τα κάνουμε όλα. Και α βλέπεις τις ταινίες που πρέπει και να ακούς τους δίσκους που πρέπει και να ενημερώνεσαι για την πολιτική, την οικονομία, τη σχολή ή τη δουλεία σου, να διαβάζεις βιβλία, να γυμνάζεσαι, να πηγαίνεις σε καινούρια μαγαζιά για ποτό-φαγητό. Όλα αυτά είναι εκπληκτικά για την προσωπικότητα σου αλλά δεν γίνεται να τα κάνεις όλα. Άρα δεν είμαστε όλοι του βιβλίου. Παρόλα αυτά αν ζεις στην Αθήνα μπορείς να έχεις ένα βιβλίο μαζί σου στα μέσα. Είναι ο μόνος τρόπος πίστεψε με εσύ που προτιμάς της ταινίες όπως εγώ.” Σταυρούλα Κουλίτση
“Απορροφημένη σε βιβλίο και ο συνειρμός αναπόφευκτος.. το έργο που σου φωνάζει να το ακολουθήσεις.. “Μεγάλο δωμάτιο παλιού σπιτιού. Μια ηλικιωμένη γυναίκα, ντυμένη στα μαύρα, μιλάει σ’ έναν νέο. Δεν έχουν ανάψει φως. Απ’ τα δυο παράθυρα μπαίνει ένα αμείλικτο φεγγαρόφωτο. Ξέχασα να πω ότι η Γυναίκα με τα Μαύρα έχει εκδώσει δυο – τρεις ενδιαφέρουσες ποιητικές συλλογές θρησκευτικής πνοής. Λοιπόν, η Γυναίκα με τα Μαύρα μιλάει στον Νέο. – Άφησέ με νάρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε! Είναι καλό το φεγγάρι, – δε θα φαίνεται που άσπρισαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις. Άφησέ με νάρθω μαζί σου.” Η πολύσημη “Σονάτα του σεληνόφωτος” που φιλοσοφεί, για έννοιες όπως το παρελθόν και το παρόν, η νιότη και τα γηρατειά, η φθορά και το επερχόμενο και αδιέξοδο τέλος ενός «κόσμου» μακράν της αληθινής ζωής, της κοινωνικής πραγματικότητας. ” Φιωτάκη Αλεξάνδρα
“Ένα βιβλίο είναι η ζωή μας…σκέψεις , συναισθήματα, ταξίδια, μέρη και πολλές εκπλήξεις. Έτσι ήταν μάλλον και για εμάς το φετινό καλοκαίρι… γεμάτο συναισθήματα και πολλές εκπλήξεις.. Εκπλήξεις ευχάριστες αλλά και δυσάρεστες.” Φιωτάκη Μαρία
γιατί η κάθε εικόνα “μιλάει” διαφορετικά στον καθένα από εμάς…
Freeminds team