Γνωστή σε όλους από το μεγάλο της φιλανθρωπικό έργο και την πολυετή ανθρωπιστική της δράση κατά τις δεκαετίες του 1950 έως και το 1980. Πριν από λίγα εικοσιτετράωρα ολοκληρώθηκε στο Βατικανό με μία σεμνή τελετή η αγιοποίηση της Μητέρας Τερέζας ύστερα το αρχικό αίτημα του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’ το 2003.
Αλβανικής καταγωγής και γεννημένη στα Σκόπια στις 26 Αυγούστου του 1910, τελείωσε το σχολείο της βασικής εκπαίδευσης και στα 19 της χρόνια έφυγε για την Ινδία όπου και ορκίστηκε Μοναχή. Ξεκίνησε να εργάζεται λίγα χρόνια αργότερα ως δασκάλα στην Καλκούτα και το 1950 επίσημα, έχοντας την άδεια από το Βατικανό, ξεκίνησε το ανθρωπιστικό της έργο μετατρέποντας ένα παλιό Ινδουιστικό κτίριο σε τόπο ανάρρωσης και ίασης τραυματισμένων και ετοιμοθάνατων ανθρώπων. Το 1955 εγκαινιάζει ένα ορφανοτροφείο στην ίδια περιοχή και σύντομα το έργο της εξαπλώνεται σε όλη την Ινδία.
Το πείσμα και η τόλμη της την βοήθησαν να βρει την οικονομική υποστήριξη και να επεκτείνει το έργο της μέχρι την Τανζανία και την Αυστρία. Το 1979 κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης σε αναγνώριση της βοήθειας που προσέφερε στους δυστυχισμένους ανθρώπους, στα παιδιά και στους πρόσφυγες, για τους οποίους εργάστηκε ανιδιοτελώς τόσο πολλά χρόνια, έτσι όπως δήλωσε η επιτροπή κατά την απονομή αλλά και ως ιδρύτρια του τάγματος «Ιεραπόστολοι της Φιλανθρωπίας» με κύρια δράση στην Ινδία και στην Αιθιοπία. Στο σημαντικό φιλανθρωπικό έργο της συγκαταλέγονται η πολύτιμη βοήθεια στους τραυματίες του Τσερνομπίλ το 1986 και στα θύματα του σεισμού στην Αρμενία το 1988.
Ο Πάπας Ιωάννης Παύλος Β’ την γνώρισε το 1983 κατά την διάρκεια της επίσκεψής της στο Βατικανό όπου κέρδισε τον θαυμασμό του λίγο πριν υποστεί καρδιακή προσβολή. Η καρδία της έκτοτε ζούσε με βηματοδότη και άφησε την τελευταία της πνοή το 1997 στην Καλκούτα της Ινδίας όπου και ζούσε τα περισσότερα χρόνια του βίου της. Ο Πάπας εισηγήθηκε αμέσως για την αγιοποίηση της Μητέρας Τερέζας, παραβλέποντας τον κανόνα που απαιτούσε 5 έτη από τον θάνατο μίας προσωπικότητας μέχρι το πρώτο στάδιο της διαδικασίας οσιοποίησης. Η στάση του προκάλεσε αντιδράσεις στη Ρωμαιοκαθολική εκκλησία και έφερε στην επιφάνεια μία άλλη “σκοτεινή” πλευρά της Μητέρας Τερέζας.
Σε όλη την διάρκεια του έργου της δεν ήταν λίγοι εκείνοι που την κατηγόρησαν για θρησκευτικό φανατισμό κάτι που η ίδια μέσα από δηλώσεις της είχε προκαλέσει. Χαρακτηριστική είναι η ομιλία της κατά την απονομή του βραβείου Νόμπελ, όταν έθεσε σκληρή κρητική κατά της άμβλωσης ως κύριο “καταστροφέα” της ειρήνης αλλά και του AIDS ως μια δίκαιη τιμωρία για την ανάρμοστη ερωτική συμπεριφορά. Δεν δίστασε δε και σε συνάντησή της με τον τότε Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον το 1994 να επαναφέρει το θέμα και να το συσχετίσει με την βία που ασκούσε η Αμερική κρατώντας ταυτόχρονα απολιτική στάση.
Ο δημοσιογράφος και συγγραφέας Κρίστοφερ Χίτσενς μέσα από το βιβλίο του “Μητέρα Τερέζα: Θεωρία και πράξη” φανερώνει την σκοτεινή πλευρά της ζωής της, αντικρουόμενος με την αγιοποίησή της η οποία τελικά ολοκληρώθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου του 2016 από τον Πάπα Φραγκίσκο. Το όνομά της έχει συνδεθεί, ύστερα από έρευνες που σύμφωνα με τον Χίτσενς δεν ήρθαν πότε στην επιφάνεια όσο ζούσε, με ονόματα δικτατόρων και πολυεθνικών εταιριών με σκοπό να εξαπλώσει μια σκληροπυρηνική, δεξιά και συντηρητική Καθολική ιδεολογία κατά των εκτρώσεων, της αντισύλληψης και των διαζυγίων ενώ παράλληλα κέρδιζε εκατομμύρια αφορολόγητα δολάρια που δεν κατέληξαν ποτέ στα ιδρύματά της. Το Βατικανό δεν θέλησε να ερευνήσει καμία κατηγορία ωστόσο η αγιοποίηση ολοκληρώθηκε.
Το σίγουρο είναι πως η δυνατή της προσωπικότητα βοήθησε χιλιάδες ζωές να ανταπεξέλθουν στις συνθήκες της εποχής και ίσως τελικά το μεγαλύτερο κακό να ήταν η τόση δημοσιότητα και η υπερβολική προβολή της από τα ΜΜΕ. Οι χιλιάδες πιστοί που συγκεντρώθηκαν στο Βατικανό για την επίσημη τελετή αποδεικνύει πως στις ψυχές του κόσμου έχει μείνει περισσότερο χαραγμένο το ανθρωπιστικό της έργο παρά η σκοτεινή αυτή πλευρά της ζωής της.
Β.Κ.