Τα πρώτα ενδύματα δημιουργήθηκαν κατά την Παλαιολιθική εποχή. Oι άνθρωποι τότε συνήθιζαν να διακοσμούν το δέρμα τους με σχέδια, χρώματα και τατουάζ, γούνες και φύλλα από δέντρα. Κατά τη Νεολιθική εποχή δημιουργήθηκε η υφαντική με την εφεύρεση του αργαλειού, που άλλαξε για τα καλά τα ως τότε δεδομένα. Και έτσι άρχισαν να κατασκευάζονται τα πρώτα υφάσματα. Στη συνέχεια, η ενδυμασία διαμορφώθηκε στους πρώτους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στη Μεσοποταμία και στην Αίγυπτο. Στη Μεσοποταμία έφτιαχναν ρούχα από υφάσματα με κρόσσια, τα οποία θύμιζαν τις τούφες μαλλιού στα δέρματα ζώων που φορούσαν οι πρωτόγονοι. Στην Αίγυπτο οι άντρες φορούσαν ως κύριο ρούχο ένα κοντό κομμάτι ύφασμα που τύλιγαν γύρω από την περιφέρειά τους. Oι γυναίκες ήταν ντυμένες με ένα απλό μακρύ, πολύ εφαρμοστό φόρεμα.
Η αρχαία ελληνική ενδυμασία αποτελούνταν από ορθογώνια υφάσματα που φορούσαν και τα δύο φύλα. Τα τύλιγαν με διάφορους τρόπους γύρω από το σώμα σχηματίζοντας πτυχώσεις. Τα κυριότερα ήταν ο χιτώνας, που φοριόταν κατάσαρκα και ραβόταν στους ώμους, και το ιμάτιο, που χρησίμευε ως πανωφόρι. Ήταν ρούχα απλά και λειτουργικά, που αντανακλούσαν το πνεύμα του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.
Αρχαία ελληνική ενδυμασία (Άγαλμα Κόρης, Μουσείο Ακρόπολης)
Περνώντας στο Μεσαίωνα βλέπουμε ότι η μεσαιωνική ενδυμασία στη Δυτική Ευρώπη συνδύαζε στοιχεία από τη ρωμαϊκή φορεσιά με άλλα, που προέρχονταν από τα γερμανικά φύλα που είχαν κατακτήσει τη Δύση. Oι γυναίκες φορούσαν δύο μακριά φορέματα, το ένα πάνω από το άλλο. Oι άντρες συνήθιζαν να φορούν ένα κοντό πουκάμισο και παντελόνια. Από τότε καθιερώθηκαν τα φορέματα για τις γυναίκες και τα παντελόνια για τους άντρες.
Στην Αναγέννηση όμως, (15ος-16ος αι.) τα ενδύματα ήταν πολυτελή και έδιναν όγκο στο σώμα. Έτσι, κατά το 17ο αιώνα συνηθίζονταν πολλές δαντέλες και φιόγκοι στα ρούχα, καθώς και περούκες στο κεφάλι για άντρες και γυναίκες. Όσο περνάν τα χρόνια τα ρούχα είναι όλο και πιο προσεγμένα. Κατά το 18ο αιώνα λοιπόν, η ενδυμασία χαρακτηριζόταν από κομψότητα, χάρη και απαλά χρώματα ακολουθώντας αυτό που πια λέγαν “μόδα¨. Ενώ, κατά το 19ο αιώνα, οι άντρες υιοθέτησαν το -αγγλικής προέλευσης- κοστούμι, που παρέμεινε, με μικρές αλλαγές, μέχρι σήμερα η κύρια αντρική ενδυμασία.
1. Ενδυμασίες του 17ου αιώνα
2. Ενδυμασίες του 19ου αιώνα
Κατά τον 20ό αιώνα πια σημειώθηκε μεγάλη αλλαγή στην ενδυμασία. Η εξέλιξη της τεχνολογίας (συνθετικά υλικά, μαζική παραγωγή έτοιμων ρούχων), οι κοινωνικές αλλαγές και ο νέος τρόπος ζωής δημιούργησαν έναν πιο απλό τρόπο ντυσίματος. Oι γυναίκες δανείζονται στοιχεία της αντρικής ενδυμασίας, όπως τα παντελόνια, κόβουν κοντά τα μαλλιά τους και κονταίνουν τις φούστες τους. Θέλουν να δείξουν έτσι τον καινούργιο ρόλο τους στην κοινωνία. Oι άντρες τολμούν ένα πιο άνετο και χαρούμενο ντύσιμο.
Και φτάνουμε στο σήμερα και την ανατροπή….
Ρούχα χωρίς ραφές και κατασκευασμένα με τρόπο ο οποίος είναι πολύ μακριά από τον παραδοσιακό και την κλασική τεχνική “κόψε-ράψε-γάζωσε”, μπορεί να αποτελούν το μέλλον της μόδας. Το πρώτο “τρισδιάστατο” φόρεμα μαζί με το λογισμικό που το κατασκεύασε, βρίσκεται στο μουσείο μοντέρνας τέχνης της Νέας Υόρκης, MoMa.
Το φόρεμα, το οποίο αποτελεί προϊόν 3D εκτύπωσης, αποτελεί δημιουργία της Kinematics και κατασκευάστηκε σε εργοστάσιο της Νέας Υόρκης, χωρίς ίχνος ραφής. Το νέο δημιούργημα, στην ουσία, εκπροσωπεί μία νέα ιδέα πραγμάτων, όπου η έννοια της συναρμολόγησης και της σύνθεσης φαίνεται να μη έχουν θέση. Τα περίτεχνα μοτίβα του φορέματος δημιουργούν ένα ενιαίο κομμάτι νάϊλον το οποίο επιτρέπει στο σώμα να κινηθεί ελεύθερα και φυσικά.