Και το παιχνίδι συνεχίζεται..
Κάπως έτσι αρέσει στην κ.Ρεπούση να παίζει με δηλώσεις προκλητικές που θίγουν θέματα που απασχολούν το σύνολο της κοινωνίας. Θέματα που αγγίζουν κάθε μικρό και μεγάλο, καθώς τα θέματα παιδείας αποτελούν το Α και το Ω σε μια κοινωνία. Μια εποχή με κρίση σε κάθε πτυχή της ανθρωπότητας αποτελεί βεβαίως το κατάλληλο έδαφος για τέτοιου είδους δηλώσεις.
Πρόταση «ουσίας» λοιπόν, από την κ.Ρεπούση για μείωση έως και κατάργηση διδασκαλίας των νεκρών γλωσσών. Καθόλα σωστή η χρήση της ορολογίας και ιδιαίτερα απευθυνόμενη σε έναν ολόκληρο λαό, του οποίου η πλειοψηφία αγνοεί για την σημασία αυτής της ορολογίας. Αποφάσισε λοιπόν, να επιδείξει τον ψευτοπροοδευτισμό της από τα έδρανα της βουλής προτείνοντας αλλαγές στην παιδεία, απλά με τη έξυπνη χρήση της ορολογίας. Εγώ τη συγχαίρω βεβαίως γιατί ξέρει καλά να παίζει τα παιχνίδια της πολιτικής, από τη μια απολύτως προκλητική για να κάνει «θόρυβο» να κερδίσει τις εντυπώσεις και τα κατάφερε και από την άλλη άκρως λαϊκιστική, αφού γονείς και μαθητές πνίγονται από τον τρομερό φόρτο των μαθημάτων ιδιαιτέρως στο λύκειο και αντιμετωπίζουν σοβαρά οικονομικά προβλήματα λόγω της ανάγκης για πρόσθετη διδασκαλία εκτός του σχολικού χώρου.Και ποιο το όφελος σας κ. Ρεπούση; Έχετε ανάγκη από λίγο παραπάνω δημοσιότητα ή στοχεύετε να συσπειρώσετε όλους τους δήθεν προοδευτικούς της χώρας μας; Ειλικρινά δε μπορώ να αντιληφθώ το στόχο σας και τις προθέσεις σας. Αποπροσανατολισμός της κοινωνίας ή φιλαρέσκεια ή … τι;;;
Επειδή όμως αρκετά ασχοληθήκαμε με το πρόσωπο Ρεπούση. Ας περάσουμε στις απόψεις που διατυπώθηκαν. Αφενός, οι προοδευτικοί που τάσσονται υπέρ της άποψης για μείωση των ωρών ακόμα και κατάργηση των αρχαίων από το πρωτότυπο στο σχολικό χώρο και αφετέρου ο όχλος που προσπαθεί να δείξει την αφοσίωση του στην ιστορία, στις πατροπαράδοτες αξίες. Καμιά φορά μπερδεύομαι για αυτούς τους δεύτερους και ίσως εντάσσω και τον εαυτό μου σε αυτούς. Ο λόγος είναι ότι συμφωνώ με διάφορους πνευματικούς ανθρώπους που θεωρούν καθοριστικής σημασίας για τη μόρφωση των νέων την επαφή με τα αρχαία ελληνικά, όπως τον κ.Ιωάννη Κακριδή που μεταξύ άλλων αναφέρει «Μα ο κυριότερος λόγος που δεν επιτρέπεται οι νέοι μας ν’ αγνοούν την αρχαίαν Ελλάδα είναι άλλος: στην Ελλάδα για πρώτη φορά στα χρονικά του κόσμου ανακαλύφτηκε ο άνθρωπος ως αξία αυτόνομη, ο άνθρωπος που θέλει να κρατιέται ελεύθερος από κάθε λογής σκλαβιά, και υλική και πνευματική. Μέσα στους λαούς που περιβάλλουν τον ελληνικό χώρο στα παλιά εκείνα χρόνια υπάρχουν πολλοί με μεγάλο πολιτισμό, πάνω απ’ όλους οι Αιγύπτιοι και οι Πέρσες. Οι λαοί όμως αυτοί ούτε γνωρίζουν ούτε θέλουν τον ελεύθερο άνθρωπο. Το απολυταρχικό τους σύστημα επιβάλλει στα άτομα να σκύβουν αδιαμαρτύρητα το κεφάλι μπροστά στο βασιλέα και στους θρησκευτικούς αρχηγούς.». Μια χώρα για να μπορέσει να περάσει την κρίση, αλλά και να μπορέσει να εξελιχτεί στο πέρασμα των χρόνων πρέπει να έχει συνεκτικούς δεσμούς και NAI τα αρχαία ελληνικά, ο αρχαίος ελληνικός πολιτισμός αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους δεσμούς.
Δε μπορώ να δεχτώ ότι θίγεται ένα τόσο σοβαρό θέμα στη βουλή, που πραγματικά αποτελεί πρόβλημα για το σχολείο και το γνωρίζουμε πολύ καλά (αλλά δεν αποτελεί το μοναδικό πρόβλημα στο σχολικό χώρο) και θίγεται χωρίς να υπάρχει μια ουσιαστική αντιπρόταση για το τι αλλαγές πρέπει να γίνουν. Είναι από τις κλασσικές δηλώσεις της αριστεράς που λένε “όχι” και διαμαρτύρονται για όλα τα θέματα χωρίς όμως ποτέ να έχουν να παρουσιάσουν ένα σχέδιο, μια αντιπρόταση, δημιουργώντας μου την εντύπωση ότι αποτελούν ακόμα χειρότερη επιλογή από την ήδη κακή επιλογή της τωρινής κυβέρνησης. Από την άλλη, μου προκαλούν εκνευρισμό όλοι αυτοί ψευτοπροοδευτικοί που λένε να βγουν τα αρχαία από το σχολείο με μια ευκολία, χωρίς καν να σκεφτούν ότι τείνουμε στην απόλυτη παγκοσμιοποίηση, ότι χάνουμε την ταυτότητα μας και ότι αν το σχολικό σύστημα αλλάξει καθώς πρέπει θα μπορούσε να λυθεί το πρόβλημα της υπερβολικής διδασκαλίας των αρχαίων που μοναχά αποστροφή προκαλεί τώρα στους μαθητές. Γιατί πρέπει να αφαιρεθούν οι ώρες και όχι να αλλάξει το πρόγραμμα και η μέθοδος διδασκαλίας; Γιατί να στερήσουμε από τα νέα παιδιά, έστω και τη κατανόηση απλών εκφράσεων, αλλά τόσο σοφών όπως …..
Ουδέν κακόν αμιγές καλού.
Ενός κακού μύρια έπονται.
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός
Μηδένα προ του τέλους μακάριζε.
Σόλων, 630-560 π.Χ., Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος
Έρως ανίκατε μάχαν…………
Σοφοκλής, 496-406 π.Χ., Αρχαίος τραγικός
Μακάρι να μπορούσα προβάλλω μια πρόταση για τις αλλαγές που χρειάζονται να γίνουν, όμως αυτές οι αλλαγές πρέπει να γίνουν σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ανασυγκρότησης και ανανέωσης του σκουριασμένου και εκμαυλισμένου συστήματος παιδείας. Όμως είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν εκεί έξω οι άνθρωποι που γνωρίζουν τα προβλήματα μέσα από το σχολικό χώρο, αλλά ταυτόχρονα διαθέτουν και το ανάλογο εκπαιδευτικό υπόβαθρο για να κάνουν τις αλλαγές που πρέπει. Όπως είμαι και σίγουρη ότι ένα τέτοιο πρόσωπο δεν είναι η κ.Ρεπουσή. Γεγονός που αποδεικνύεται και από την έκφραση της στη βουλή «πώς μπαίνουν τα ελληνικά στο νέο i-phone», δείχνοντας την ενόχληση της για το ότι υπάρχουν τα ελληνικά….τα συμπεράσματα δικά σας…
Άλλη μια δήλωση της Ρεπούση που προκάλεσε, τρέξαν όλοι να την επικροτήσουν ή να την αποδοκιμάσουν και μετά τη βουή …η σιωπή…το πρόβλημα όμως, πάντα εκεί!!
Αλεξάνδρα
και «Τα αρχαία ελληνικά είναι νεκρή γλώσσα» η μια όψη…