(Παρά)δημοσιογραφία

1901224_1542222372660571_3090204528812039118_n

Ρίχνοντας μια ματιά στα πρωτοσέλιδα της εβδομάδας μπορεί κανείς να βρει πολλά δημοσιογραφικά μαργαριτάρια που  μπορούν ενστικτωδώς  να δηλητηριάσουν τις υποσυνείδητες λειτουργίες  του ανθρώπινου εγκεφάλου.  Όπως είχα γράψει και στο παρελθόν  σχολιάζοντας την επικοινωνιακή διαχείριση  των ΜΜΕ σχετικά με το θέμα των Ρομά και της μικρής Μαρίας : σύμφωνα με την επιστήμη της γλωσσολογίας, η ιδεολογία που είναι κρυμμένη μέσα στα γραπτά κείμενα και στην γλωσσική διατύπωση τους, είναι κρυμμένη τόσο καλά, ώστε να μην το αντιλαμβάνεται ο αποδέκτης. Παράλληλα παρατηρώντας το πώς πλασάρουν τα ΜΜΕ μια είδηση για μία οποιαδήποτε δολοφονία συμπεραίνουμε το εξής:
•όταν ο δράστης είναι Έλληνας–> « εικοσάχρονος σκότωσε νεαρό ζευγάρι».
• όταν ο δράστης είναι Αλβανός –> «Αλβανός σκότωσε νεαρό ζευγάρι». 

Η ίδια εφημερίδα, η οποία στιγμάτισε με ύπουλο τρόπο τους  Ρομά ως φύσει εγκληματικά όντα, επανέρχεται καλύπτοντας ένα τραγικό αυτοκινητιστικό ατύχημα  με τον εξής τρόπο :  «Μακελειό στην Πέτρου Ράλλη, Αλβανός οδηγός θέρισε 23 χρονο αστυνομικό και δύο γυναίκες».

Ποιός ο λόγος να αναφερθεί η εθνικότητα του δράστη,  ενώ  τα θύματα προσδιορίζονται ως ‘’23 χρονος’’ και ‘’δύο γυναίκες’’ ; Ποιος ο λόγος της επιλογής του ρήματος ‘’θέρισε’’ αντί ενός πιο ουδέτερου  ρήματος,  όπως το ‘’παρέσυρε’’ ;  Ποιο σκοπό εξυπηρετεί μια τέτοια προβολή αυτής της είδησης και ποιός είναι αυτός που  κινεί τη πένα του   (παρά) δημοσιογράφου ;

Ο κίτρινος τύπος (ως τέτοια εκλαμβάνω τη ΕSPRESSO)  είναι ένα τοξικό φαγητό είδησης που οι αναγνώστες του το καταπίνουν αμάσητο και το ξερνάνε μετά εις βάρος της κοινωνίας. Δημοσιογράφοι που ηθικολογούν χυδαιολογώντας προάγουν την ξενοφοβία  και  τον πολιτικό φανατισμό  με ύπουλο και υπόγειο τρόπο.  Ο κιτρινισμός στα ΜΜΕ τείνει να επεκταθεί και να  μολύνει τον τρόπο σκέψης ευρύτερων κοινωνικών στρωμάτων.  Οι εν λόγω δημοσιογράφοι  καλό είναι να μένουν στη κουβεντολογία  της κλειδαρότρυπας αναλύοντας το , τί  χρώμα βρακί φόρεσε ένας διάσημος, παρά  να προσπαθούν να υψώσουν πολιτικό λόγο δυσφημώντας και στιγματίζοντας εθνικές μειονότητες.

Ο θεσμικός έλεγχος  τέτοιων περιστατικών υποτίθεται ότι  συντελείται με τη δράση  του ΕΣΡ (εθνικό συμβούλιο ραδιοτηλεόρασης). Το ΕΣΡ , σύμφωνα με τις αρμοδιότητές  του , παρακολουθεί  τον τύπο και αποσκοπεί στη διασφάλιση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας  ελέγχοντας  περιστατικά που προσβάλλεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Όλα αυτά βέβαια σε συνθήκες δικαιοσύνης , αξιοκρατίας και ανεξαρτησίας των μελών του ΕΣΡ από τα μέλη της εκάστοτε κρατικής εξουσίας.

Η απόδοση δικαιοσύνης στην Ελλάδα φαντάζει ένα ουτοπικό εγχείρημα ειδικά αν η προσπάθεια αυτή απαιτεί  ρήξεις με μεγαλοδημοσιογράφους, καναλάρχες , πολιτικούς, εφοπλιστές και γενικώς με τους ανθρώπους που βρίσκονται στο παρασκήνιο και κινούν τα νήματα.  Αυτοί  οι άνθρωποι έχουν το  πρώτο και το τελευταίο  λόγο σε κάθε είδηση που βγαίνει προς τα έξω .

Ν.Σ.

Leave a Reply