Οι γυμνοί νέοι της Θεσσαλονίκης και η απορία..

Ο απόηχος τους έφτασε και στην Αθήνα. Κάθε μορφής φορέας ενημέρωσης έχει αναφερθεί τις τελευταίες μέρες στους δύο γυμνούς άνδρες από τη Θεσσαλονίκη.

“Δύο-τρεις φορές τον μήνα οι Θεσσαλονικείς βλέπουν σε κεντρικά σημεία της πόλης να εμφανίζονται από το πουθενά δύο νεαρά άτομα με αδαμιαία περιβολή και να βαδίζουν στον δρόμο αμέριμνοι, συζητώντας μεταξύ τους σαν να μην συμβαίνει τίποτα, χωρίς να δίνουν σημασία είτε σε περίεργα βλέμματα είτε σε αντιδράσεις. Και λίγα λεπτά μετά, σπεύδουν ήσυχα να εξαφανιστούν με τον ίδιο τρόπο που είχαν εμφανιστεί. Από τα πιο αγαπημένα τους σημεία είναι τα δύο στέκια της οδού Ζεύξιδος – Ικτίνου και της Βαλαωρίτου, όπου συχνάζουν κυρίως νέοι. Τα σχετικά βίντεο με τους γυμνούς περιπάτους είναι αναρτημένα στο Διαδίκτυο και έχουν μεγάλη επισκεψιμότητα. Στο ερώτημα «γιατί γυμνοί», οι δύο νεαροί άντρες έχουν απαντήσεις. Το γυμνό είναι επιλογή ενδύματος και  αποβλέπει στην απενοχοποίηση του, ενώ είναι συγχρόνως και μια στάση απέναντι στις όποιες απαγορεύσεις, περιθωριοποιήσεις και στερεότυπα.” λένε τα δημοσιεύματα και αναφέρουν ότι οι απόψεις της κοινής γνώμης διίστανται, χωρίς ωστόσο να παίρνει θέση κάποιος από αυτούς..

Τίτλοι των ρεπορτάζ τους αποκαλούν “Οι γυμνοί ακτιβιστές της διαφορετικότητας”, καθώς οι νεαροί διαμηνύουν ότι  δεν θέλουν να γίνουν γνωστοί. Ότι υπάρχει κόσμος που τους περνάει για τρελούς, ενώ άλλοι τους κατηγορούν  για επιδειξιμανία. Ο στόχος τους… να περάσουν  ένα μήνυμα για την απελευθέρωση του γυμνού σώματος. «Για μας το γυμνό δεν είναι αναίσχυντο…» φωνάζουν οι δύο νέοι…

Και έρχομαι εγώ να σας πω ότι διαφωνώ… Ότι για μένα αυτοί οι δύο άντρες κραυγάζουν για δημοσιότητα.. Το γυμνό είναι ενοχοποιημένο…. Ναι,  είναι και πιθανώς μια μεγάλη μερίδα κόσμου δίνουν μεγάλη σημασία στο ντύσιμο, το οποίο αποτελεί ακόμα και κριτήριο επίκρισης των ατόμων…. από το  αν θα τους επιλέξουμε για φίλους μας μέχρι  το αν θα πάρουν μια θέσης εργασίας…

Προφανώς οι δύο αυτοί νέοι ασπάζονται την ιδεολογία..φιλοσοφία..την ιδέα του γυμνισμού (naturism), όρος που ορίζεται γενικά ως η πρακτική της έκθεσης του γυμνού σώματος. Οι γυμνιστές πιστεύουν ότι το γυμνό ανθρώπινο σώμα πρέπει να είναι αποδεκτό, να είναι σεβαστό και να το χαιρόμαστε. Η  θέα του γυμνού σώματος δεν είναι ντροπή, δεν διαφθείρει, δεν είναι υποτιμητική ή επικίνδυνη. Αντίθετα, πιστεύουν ότι η γύμνια είναι η πιο αγνή μας κατάσταση μια και έχουμε γεννηθεί γυμνοί. Και δε θα μπω στη διαδικασία να κρίνω αυτούς που ασπάζονται, τα παραπάνω αλλά θα αρχίσω τον προβληματισμό μου από τα ακόλουθα ερωτήματα : ΔΕΝ υπήρχε άλλος τρόπος να πετύχουν το στόχο τους ;; Έπρεπε να επιλέξουν αυτόν τον ακραίο τρόπο για να περάσουν το μήνυμα τους;; Kαι εμείς θα πρέπει για να μη θεωρηθούμε οπισθοδρομικοί και πουριτανοί να δεχτούμε την ενέργεια τους και να την επικροτήσουμε;;

Κάνοντας μια μικρή παραδειγματική ανασκόπηση μπορούμε να ανιχνεύσουμε μια πορεία στη διαδικασία της απελευθέρωσης του σώματος στη παραλία, που έρχεται από την επινόηση τον 19ο αιώνα του καλοκαιρινού μπάνιου στη θάλασσα και αρχικά σήμαινε την πλήρη κάλυψη/απόκρυψη του γυναικείου (και ανδρικού) σώματος και τη σταδιακή του αποκάλυψη κατά τις επόμενες δεκαετίες.  πλάτη κατά τον Μεσοπόλεμο, η διάδοση του μπικίνι τη δεκαετία του ’50, το τόπλες της δεκαετίας του ’80 και τα τάνγκα και στρινγκ της δεκαετίας του ’90.Για να φτάσουμε στο γυμνισμό;;; Αυτός είναι ο στόχος;;

Στο γυμνισμό.. σε μια κοινωνία (δεν αναφέρομαι αποκλειστικά στην ελληνική κοινωνία) που  οι ειδήσεις για απόπειρες (βιασμών) και βιασμούς είναι καθημερινές. Μια κοινωνία που πάσχει από αξίες και οι  ηθικές αντιστάσεις είναι σχεδόν ανύπαρκτες.  Πώς θα αντιμετωπίσουμε τις  «παρεκκλίνουσες» συμπεριφορές ή θα τις θεωρήσουμε και αυτές αποδεκτές στο πλαίσιο του φιλελευθερισμού και προοδευτισμού;

Πολύ ωραίο το να νιώθεις ελεύθερος να εκφραστείς(με οποιοδήποτε τρόπο), όμως καλώς ή κακώς η ελευθερία χωρίς την ύπαρξη κάποιων μέτρων φτάνει σε ασυδοσία και κάθε άλλο παρά ευεργετικά αποτελέσματα μπορεί να έχει σε μια κοινωνία. Δεν είμαι εγώ αυτή που θα κρίνει όσους ασπάζονται τον γυμνισμό. Συνεπώς, δεν κατακρίνω τον γυμνισμό εφόσον γίνεται σε συγκεκριμένα πλαίσια, απλά θεωρώ ότι σε αυτά τα χρόνια μας λείπει η ελευθερία έκφρασης σε άλλους τομείς ….Ενώ, όσο αφορά τον τρόπο που επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν οι δύο νέοι θα τους προ έτρεπα να σκεφτούν τον λόγο που επέλεξαν τον συγκεκριμένο και όχι μια έκθεση ζωγραφικής,μια συζήτηση σε ένα χώρο που συχνάζουν νέοι άνθρωποι, ένα βιβλίο, ένα θέατρο…..

Όταν επιλέγουμε να “επαναστατήσουμε” για κάτι πρέπει να σκεφτόμαστε και κατα πόσο μια κοινωνία είναι σε θέση να διαχειριστεί με ορθό τρόπο μια τέτοια ενέργεια…

Όσο δε αφορά τους ιατρικούς λόγους υγιεινής που καθιστούν αναγκαίο το να φοράμε ρούχα και να μην περιφερόμαστε γυμνοί, πέρα από τους επιστήμονες..το ‘χει αποδείξει και η ιστορία, διαφορετικά η ανθρωπότητα δεν θα είχε δημιουργήσει τα ρούχα..και σίγουρα εκείνη την εποχή τα ρούχα δεν εξέφραζαν πουριτανισμό..

όλα με μέτρο λέγαν οι αρχαίοι και είχαν δίκιο….

Αλεξάνδρα