<<Ο Φρόυντ θεωρούσε την επιθετικότητα ως μια πρωτόγονη ενόρμηση του ανθρώπου. Οι θεωρίες της μάθησης υποστήριζαν ότι ο άνθρωπος μαθαίνει μέσα από την παρατήρηση προτύπων να είναι βίαιος. Και ο Ντουρκέιμ, στοχαστής της εποχής του Διαφωτισμού, πρέσβευε ότι το έγκλημα είναι σύμπτωμα ασθένειας της κοινωνίας που νοσεί.>>
Ζούμε σε μια “δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα” και όμως τα φαινόμενα βίας και εγκληματικότητας αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς. Η σύγχρονη πραγματικότητα αποδεικνύει ότι η έξαρση της βίας αποτελεί ένα από τα πιο σοβαρά κοινωνικά προβλήματα της εποχής μας. Σκεφτείτε μονάχα πόσα εγκλήματα ακούμε καθημερινά στις ειδήσεις με δράστες νέα παιδιά….Αν αυτό δεν μας αποδεικνύει τον “εξευτελισμό” της εποχής μας, τότε τι;;; Εποχή φθοράς, χρησιμοθηρίας και ωφελιμισμού, με λέξεις, όπως αξίες και τα ιδανικά να φαντάζουν άγνωστο λεξιλόγιο.
Λόγοι που μας οδήγησαν σε αυτό το σημείο, πολλοί…Με πρώτους και καθοριστικούς την οικονομική κρίση που πλήττει ολόκληρο τον κόσμο και ένα πολιτικό σύστημα που μας προκαλεί αποστροφή. Δε θεωρώ, όμως ότι αρκούν για όλο αυτό το ξέσπασμα βίας….Εδώ και αρκετά χρόνια δεν υπάρχει ποιότητα στην καθημερινή ζωή του ανθρώπου, παρατηρείται κρίση στις ανθρώπινες σχέσεις, έλλειψη επικοινωνίας και ένα καθεστώς ευδαιμονισμού που μας εξουσιάζει ολοένα και περισσότερο.
Τελευταία όμως έχω αρχίσει να θεωρώ ότι η ανεκτικότητα της ελεύθερης δημοκρατικής εποχής μας είναι ένας από τους καθοριστικότερους παράγοντες. Αρκεί να σκεφτούμε τις συνθήκες, μέσα στις οποίες επωάστηκε, γεννήθηκε και αναπτύχθηκε η Χρυσή Αυγή κάτω από το πέπλο της δημοκρατίας μας…. Μα αυτό είναι δημοκρατία;;; Με τη δύναμη της να είναι οι πάλαι ποτέ μεσοαστικές γειτονιές της Αθήνας (Άγιος Παντελεήμονας, Κυψέλη, Φωκίωνος Νέγρη κ.λπ.). Γειτονιές που αφού εγκαταλείφθηκαν από το κράτος, υποβαθμίστηκαν και αποτέλεσαν προσοδοφόρο έδαφος για να εκμεταλλευτούν…ας τους χαρακτηρίσω τα «λεβεντόπαιδα με τις μαύρες μπλούζες και με τα αρχαιοελληνικά γράμματα Χρυσή Αυγή» (όπως του αποκαλούν).
Το κλίμα βέβαια, αυτό επιδεινώνεται λόγω της άκριτης και συνεχούς προβολή από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, που καταφέρνουν να περάσουν το μήνυμα ότι είναι κάτι καθημερινό και φυσιολογικό να παρατηρούνται φαινόμενα βίας και εγκληματικότητας. Έτσι, η βία που βιώνει ο καθένας μας στην καθημερινή του ζωή……γιατί βία είναι η αναξιοκρατία, η διαφθορά του κρατικού μηχανισμού, η αδικία, η περιφρόνηση και οτιδήποτε μπορεί να μας προκαλέσει θυμό και αγανάκτηση….. φέρνει βία και αυτή με τη σειρά της.
Πραγματικά, δεν ξέρω ποια μπορεί να είναι η λύση και σίγουρα δεν είναι η πιο αυστηρή αστυνόμευση..
Μάλλον είναι απαραίτητο να υπάρξει ουσιαστική αναδιάρθρωση της κοινωνίας μας, αλλά για να μην μιλάω ουτοπικά.. Ας στραφούμε στην τέχνες, στην εκπαίδευση, στον αθλητισμό και οτιδήποτε μπορεί να μας βοηθήσεις να δια πλάσουμε υγιείς χαρακτήρες…..και ας προσπαθήσουμε ο καθένας από εμάς να αποτελεί με τις πράξεις του πρότυπο πολίτη δημοκρατικής κοινωνίας…
Μοιράζομαι τις παραπάνω σκέψεις μου, μετά από την ανάγνωση ενός σημειώματος στο φωτοτυπείο της γειτονιάς μου που έλεγε “H κ.Μαρία είναι 68 χρονών έχει κάποια προβλήματα με τα πόδια της…παρακαλείτε όποιος έχει τη δυνατότητα να την πηγαίνει 2 φορές τη βδομάδα στην τράπεζα και το σούπερ μάρκετ, διότι λόγω εγκληματικών επεισοδίων στη γειτονιά της είναι τρομοκρατημένη… Δεν έχει την οικονομική δυνατότητα να πληρώνει κάποια κυρία… Αλλά είναι κρίμα να αποκλειστεί από τον έξω κόσμο λόγω φόβου….”
ΔΕΝ είχα συνειδητοποιήσει ότι όλα αυτά που βλέπω στις ειδήσεις είναι τόσο κοντά μου…..
Αλεξάνδρα..