Βλέποντας παλιές κομεντί για πρώτη φορά (1)


(Αυτό ΔΕΝ είναι ένα άρθρο αυστηρής κριτικής)

photovisi-download (1)

Χειμώνας πλέον, βροχές και κρύο και δεν είμαστε ακόμα για βαριά κουλτούρα. Εξάλλου μας περιμένει μια πολύ ενδιαφέρουσα σεζόν κινηματογραφικά, οπότε γιατί να βιαστούμε;
Συνειδητοποίησα λοιπόν ότι καλό το Love Actually αλλά τι να τις κάνω τις σύγχρονες ταινίες της κατηγορίας με τον αντιπροσωπευτικό τίτλο «Χαζορομαντικές» αν δεν έχω δει τα βασικά; Ξεκίνησε λοιπόν η επιχείρηση: ΡΟΜΑΝΤΙΚΕΣ ΚΟΜΕΝΤΙ ΤΟΥ 90’

Notting Hill,
When Harry Met Sally
Pretty Woman

Στην αρχή κατεβάζεις την ταινία με μια αμφιβολία «Μήπως είναι πολύ παλιά;», «Μήπως να δω τίποτα άλλο και να τη δω όταν τη βάλει στην τηλεόραση;».

Ξεπερνάς αυτό το στάδιο και βάζεις την ταινία. Έρχεται το δεύτερο σετ αμφισβήτησης «Η εικόνα είναι χάλια», «Η ταινία θα είναι ξεπερασμένη».

Και κάπως ασυναίσθητα το ξεπερνάς κι αυτό και απλά χαζεύεις την οθόνη αναπόσπαστος. Χωρίς να το καταλάβεις πέρασαν δυο ώρες, γιατί τώρα έχεις μπροστά σου τους τίτλους τέλους και ακούς ένα τραγούδι που νομίζεις ότι το ξέρεις από πάντα.

tumblr_lnkhisNpz61qbj0fio1_500

Νομίζω ότι τα γράφω πιο ρομαντικά κι από τις ίδιες τις ταινίες αλλά πραγματικά αυτή την ατμόσφαιρα σου μεταφέρουν κι αυτή θέλω να σας μεταφέρω κι εγώ! Είναι όπως τα παλιά θρίλερ. Όσα επιχειρήματα κι αν βρω για να υποστηρίξω τον σύγχρονο κινηματογράφο πάντα θα χάνουν από την ατμόσφαιρα! Μιλάω φυσικά μόνο για ταινίες αυτών των κατηγοριών. Τις καθαρά ψυχαγωγικές. Γιατί στις υπόλοιπες κατηγορίες εκσυγχρονισμός του σινεμά μόνο θετικά έχει να προσφέρει.

Πού θέλω να καταλήξω με όλα αυτά;
Στο ότι για να κρίνεις μια ταινία πρέπει πρώτα να τη δεις. Δεν έχεις δικαίωμα να τη βαφτίσεις «αρχαία» και «βαρετή» βλέποντας μόνο τη χρονολογία ή τη γραμματοσειρά στους τίτλους αρχής.
Μπορεί τα μαλλιά της Meg Ryan στο Όταν ο Χάρρυ γνώρισε τη Σάλι να είναι αστείο και μπορεί τα ονόματα των συντελεστών στο Pretty Woman να έπιαναν τα ¾ της οθόνης. Αλλά οι ερμηνείες είναι αυτό που πρέπει να είναι. Και η πλοκή. Και το happy end. Και έχουν και χιούμορ. Αυθεντικό, όχι όπως το εκβιαστικό γέλιο που προσπαθούν απεγνωσμένα να κλέψουν από το θεατή πολλές παραγωγές του σήμερα.

role_0

Αν θέλεις λοιπόν να δεις κάτι βαρύ και ουσιαστικό με ανατροπές και τον πρωταγωνιστή να πεθαίνει, δες κάτι από Τρίερ.
Αλλά αν είσαι σε φάση χαλάρωσης και δεν θες να προβληματιστείς, το Notting Hill είναι ότι καλύτερο μπορείς να βρεις!Hugh Grandt και Julia Roberts, εκπληκτικός συνδυασμός για το είδος!

tumblr_mbw7fbC62E1ri5dbyo1_500

Σταυρούλα Κουλίτση

Leave a Reply