Λέγε μου αλήθεια κι ας κοιμάμαι με τα παραμύθια

Να μου λες την αλήθεια. Το θέλω. Το απαιτώ. Να ξέρω τι έρχεται, τι θα κληθώ να αντιμετωπίσω.

Μη φοβάσαι. Έχω έτοιμες τις άμυνές  μου. Τις ντύνω με τις όποιες αδυναμίες μου, μα σαν έρθει η ώρα εκείνη θα γίνω λέαινα για να προστατέψω όσους αγαπώ.

Ξέρεις .. η αγάπη είναι μοχλός κινητήριος. Είναι κι όπλο χρήσιμο κι επικίνδυνο μαζί. Αρκεί να κατανοείς τη δύναμή της και να υποκλίνεσαι στο μεγαλείο της. Να θαυμάζεις και να αφήνεσαι. Να λες μα πιότερο να πράττεις.

Λέγε μου την αλήθεια.. κι άσε με στη σιγαλιά του λυκόφωτος να ανιχνεύω τα θεριά και να ονειρεύομαι πως κατατροπώνω τους δράκους.

Μη φοβάσαι. Αντιλαμβάνομαι τον κίνδυνο.. κι ας θαρρείς πως αμφιταλαντεύομαι σ’ ένα κόσμο φανταστικό.

Είναι η πανοπλία μου.

Κάτσε πλάι μου σε όλα τα παραμύθια..  Σιγοψιθύρισε  τα μου στο δάσος με την Κοκκινοσκουφίτσα  και τους νάνους τους εφτά, μα μη λησμονείς πως ακόμα κι εκεί κρύβονται ο λύκος κι η μάγισσα η κακιά.

Καταλαβαίνεις, λοιπόν, τι εννοώ;
αλήθεια
Είτε παραμύθι το ονομάσεις, είτε αλήθεια μορφή παίρνει το καλό, μορφή και το κακό κι όλες οι διαβαθμίσεις του.

Μην ξεχνάς να αγαπάς, να ονειρεύεσαι, να ελπίζεις, να βλέπεις στον κόσμο των παραμυθιών όσα μπροστά σου συναντάς.

Άλλωστε, η ζωή …. Η ζωή σου είναι το παραμύθι σου…

Άννα Γκασνάκη