Φάκελος Προορισμοί:  Βερολίνο

Φάκελος Προορισμοί: Βερολίνο

Πρωτεύουσα της Γερμανίας και η πόλη με το μεγαλύτερο πληθυσμό και έκταση της χώρας.

Στο άκουσμα της, σου έρχεται πρώτα στο μυαλό τι αξιοθέατα μπορεί να έχει, η πύλη του Βρανδεμβούργου, το κοινοβούλιο Reichstag, ο επιβλητικός καθεδρικός ναός στις όχθες του ποταμού Spree ή το ψηλότερο κτίριο ο πύργος της τηλεόρασης…

Τίποτα από όλα αυτά όμως δεν είναι οι λόγοι που σε κάνουν να θέλεις να γυρίσεις πίσω ή κι ακόμα να μείνεις για πάντα εκεί. Read more

Πρόσωπα: Δωροθέα Στράτου…το ζωντανό μουσείο της ελληνικής παράδοσης

Είναι η μητέρα των ελληνικών παραδοσιακών χορών, είναι η ίδια η κληρονομιά μας… πόσα όμως γνωρίζουμε γι΄αυτήν;

dorastratou1.freeminds

Η ζωή στην μεγαλοαστική οικογένεια…

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1903 από τον δικηγόρο Νικόλαο Στράτο και την Μαρία Κορομηλά, κόρη του θεατρικού συγγραφέα και δημοσιογράφου, Δημήτρη Κορομηλά. Μεγάλωσε μέσα στην μεγαλοαστική κοινωνία της πρωτεύουσας και διδάχθηκε από μικρή ηλικία τις τέχνες και τα γράμματα. Μιλούσε πολλές ξένες γλώσσες, έπαιζε μουσικά όργανα και συμμετείχε σε χορούς ανακτόρων. Ο πατέρας της υπήρξε Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση του Δημητρίου Ράλλη αλλά και Πρωθυπουργός για λίγες ημέρες με τους αντιβενιζελικούς μετά την Μικρασιατική καταστροφή του 1922.

Τότε η Δωροθέα αναγκάστηκε να ζήσει με ένα φρικτό για την ηλικία της πεπρωμένο.  Ο Νικόλαος Στράτος καταδικάστηκε από την χούντα για εσχάτη προδοσία και εκτελέστηκε με θανατική ποινή. Η περιουσία της οικογένειας κατασχέθηκε και η μητέρα της  βίωσε τον κοινωνικό υποβιβασμό με αποτέλεσμα η Δωροθέα να ζήσει τα επόμενα 10 χρόνια μακριά από τη χώρα της και από την πλούσια κι άνετη ζωή να βρεθεί στην φτώχεια της ξενιτιάς.

 

Η ίδρυση του Χοροθεάτρου…

Το 1932 επιστρέφει στην Ελλάδα και μαζί με τον δικηγόρο αδερφό της, ο οποίος είχε εκλεγεί Βουλευτής, αρχίζει να δικτυώνεται ξανά και αναλαμβάνει πρωταγωνιστικό ρόλο στο φιλανθρωπικό έργο της Αρχιεπισκοπής στα χρόνια της κατοχής. Γίνεται έπειτα, το δεξί χέρι του ιδιοκτήτη του Θεάτρου Τέχνης, Κάρολο Κουν και το 1952 ξυπνά πρώτη φορά μέσα της η ανάγκη να αναδείξει τους Ελληνικούς παραδοσιακούς χορούς ύστερα από κοινό αίτημα της Βασίλισσας Φρειδερίκης. Αφορμή ήταν μία παράσταση ενός 100μελούς κρατικού συγκροτήματος της Γιουγκοσλαβίας που περιόδευε σε διάφορες χώρες με δημοτικούς χορούς και φορεσιές, όταν στην Ελλάδα το μόνο που υπήρχε εκείνα τα χρόνια ήταν το Λύκειο Ελληνίδων που περιστασιακά και με στολές Αμαλίας έκανε 2 με 3 παραστάσεις το  χρόνο. Read more