Πρωινό δίχως μουσική

Πρωινό δίχως μουσική

Ξυπνάς το πρωί και αχτίδες φωτός πέφτουν απαλά και τραγουδιστά πάνω στο κρεβάτι κι εσύ δε θες να σηκωθείς. Γυρνάς από την άλλη όμως η σκέψη του ότι πρέπει να αποχωριστείς το μαξιλάρι σου σε ακολουθεί και στο επόμενο όνειρο. Ήταν όντως όνειρο; Ανοίγεις απαλά και στιγμιαία τα μάτια σου και κοιτάζεις τον τοίχο. Αφίσες παντού, αγαπημένες συναυλίες και χοροί που έριξες δίχως να υπάρχει αύριο. Ένα χαμόγελο σχηματίζεται στο πρόσωπο και θυμάσαι ότι είχες περάσει καλά εκείνη τη μέρα. Είχε πιεί λίγο παραπάνω, είχες μιλήσει πολύ και είχες καταπιεί όλη την αύρα του κόσμου γύρω σου. Είχες επικοινωνήσει δίχως να προσπαθήσεις. Αυτό θα πει στιγμή. Οι φίλοι σου γελούσαν μαζί σου που ήσουν τόσο χαρούμενη, μα ήταν κι αυτό κομμάτι της στιγμής. Του παρόντος-παρελθόντος. Read more