15 Μαρτίου 1975: η τελευταία μέρα του Αριστοτέλη Ωνάση

15 Μαρτίου 1975: η τελευταία μέρα του Αριστοτέλη Ωνάση

Γεννημένος το 1906 στη Σμύρνη από εύπορη οικογένεια και πατέρα έναν από τους πλουσιότερους καπνέμπορους της εποχής, ο Αριστοτέλης Ωνάσης πέρασε μία όμορφη παιδική ηλικία με μοναδικό σκοτεινό σημείο την απουσία της μητέρας του η οποία “έφυγε” στα 33 της μόλις χρόνια. Τα σχολικά του χρόνια τα πέρασε στα καλύτερα εκπαιδευτικά ιδρύματα και είχε ανέσεις που άλλο παιδί στην ηλικία του θα ζήλευε. Φοίτησε στην Ευαγγελική Σχολή Σμύρνης αλλά η ζωή τον ανάγκασε αργά ή γρήγορα να ¨ξεπληρώσε锨τις ανέσεις που απλόχερα του είχε προσφέρει αφού με τη Μικρασιατική καταστροφή, ο πατέρας του, Σωκράτης, βρέθηκε στη φυλακή. Η επιχείρησή τους περιήλθε στα χέρια των Τούρκων και η αποθήκη τους κάηκε. Μην έχοντας άλλη επιλογή, ο Αριστοτέλης αποφάσισε να ξενιτευτεί για να αναζητήσει μια καλύτερη τύχη για εκείνον και την οικογένειά του.

Ο Έλληνας μεγιστάνας ήρθε το 1922 ως πρόσφυγας στην Ελλάδα και έπειτα από λίγο μετανάστευσε στην Αργεντινή. Πολύ γρήγορα ο Ωνάσης, χάρη στο ιδιοφυές επιχειρηματικό του μυαλό, αναδείχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους εφοπλιστές του κόσμου. Το όνομά του έγινε πασίγνωστο γύρω από τους μύθους και τις ιστορίες και η κληρονομιά του άγγιζε αστρονομικά νούμερα για την εποχή. Read more

Κοιτώντας τα αστέρια

Κοιτώντας τα αστέρια

Η παραμονή μου στην πρωτεύουσα για άλλη μια φορά ήταν κουραστική. Ο δρόμος της επιστροφής από την αγχώδη πόλη, έφτανε στο τέλος της επιτέλους. Αναζητούσα λίγη ηρεμία μέσα στο καράβι που θα με μετέφερε στο νησί αλλά και στο ραδιόφωνο ψάχνοντας έναν έναν τους σταθμούς. Ανέβηκα στο πιο ψηλό μέρος του πλοίου όπου υπήρχαν ελάχιστα φώτα και εκείνο που έψαχνα ήταν εκεί μπροστά μου.  Άφησα την τσάντα μου στην άδεια θέση δίπλα μου, ξέμπλεξα τα ακουστικά μου και βρήκα στο κινητό τον αγαπημένο μου σταθμό. Συντονισμένοι στους 99,2

Το βλέμμα μου, ασυναίσθητα, σηκώθηκε ψηλά στα αστέρια που φώτιζαν τον νυχτερινό ουρανό. Το τραγούδι που ηχούσε στα αυτιά μου ήταν του Νικόλα Άσιμου με την τόσο συναισθηματική φωνή του Βασίλη Παπακωσταντίνου.  Οι στίχοι του έφεραν πέντε χρόνια μετά συγκρατημένα δάκρυα στα μάτια μου. Read more

10+1 … στην Τσάντα Θαλάσσης και φύγαμε για παραλία

10+1 … στην Τσάντα Θαλάσσης και φύγαμε για παραλία

Μέσα καλοκαιριού και επιτέλους έχεις στα χέρια σου την άδεια που τόσο περίμενες. Οι βαλίτσες, τα αέρινα φορέματα, τα κοντά σορτσάκια και φυσικά τα μαγιό βρίσκονται διάσπαρτα πάνω στο κρεβάτι σου.

Λίγο πριν κλείσεις την τεράστια βαλίτσα σου με όσα θεωρείς αναγκαία για τις διακοπές η σκέψη σου τρέχει στην τσάντα θαλάσσης. Ψάχνεις σαν τρελή να βρεις την περυσινή σου αλλά, για «κακή σου τύχη» έχει χαλάσει. Τρέχεις στο κοντινότερο κατάστημα της γειτονιάς ψάχνοντας να βρεις  την πιο εντυπωσιακή τσάντα για τις εμφανίσεις στην παραλία του νησιού ή  στην παραλία δίπλα στο χωριό σου ή στο παραθαλάσσιο μέρος των φίλων σου. Φυσικά εκείνη που με ενθουσιασμό επέλεξες είναι αρκετά μεγάλη για να χωρέσει ό,τι τραβάει η όρεξή σου. Read more