Αν ήταν όλα…αλλιώς;

Αν ήταν όλα…αλλιώς;

Πόσες φορές δεν έχουμε σκεφτεί πως θα ήταν η ζωή μας αν ήταν όλα..αλλιώς; Αν δηλαδή είχαμε ακολουθήσει έναν διαφορετικό δρόμο, είχαμε κάνει μια αντίθετη επιλογή, είχαμε πάρει μια άλλη απόφαση την πιο κρίσιμη στιγμή, είχαμε ακόμα διαλέξει κάποιον άλλον άνθρωπο να μας συντροφεύει; Θα ήμασταν άραγε πιο ευτυχισμένοι και ολοκληρωμένοι ή θα νιώθαμε αποτυχημένοι και ανεπαρκείς; Πως νιώθει κανείς όταν ξέρει πως οι επιλογές του τον οδήγησαν στο παρόν του και δεν αλλάζουν πια; Επιλογές καθοριστικές για’ κείνον που αφορούν λόγου χάρη στις σπουδές, στο επάγγελμα, στους συναισθηματικούς δεσμούς του, σε όσα έπρεπε να επιλέξει όντας πιο νέος και ίσως άπειρος.

Read more

άλλη μια φάση ζωής…

άλλη μια φάση ζωής…

Τέσσερα χρόνια φοιτητικής ζωής κλείστηκαν σε βαλίτσες, αγκαλιές δοθηκαν, δάκρυα κύλησαν και ένα ωραίο πρωινό έφυγα. Eπόμενη σκηνή, πίσω στο σπίτι, δωμάτιο παιδικών και εφηβικών χρόνων. Oι αφίσες πρέπει να φύγουν…

Μαζέυτηκαν πολλά. Eνα ένα να συνηθίζω..αρχικά είναι οι φίλοι μου που έβαλα αναμεσά μας τόσα χιλιόμετρα. Tο χειροκρότημα στον κύριο Γκράχαμ Μπελ. Έγινε το τηλέφωνο προέκταση μου… έπειτα μου λείπει εκείνη η αίσθηση ελευθερίας που σου δίνει το δικό σου σπίτι.. οι στιγμές που θέλω να γυρίσω σπίτι και να βάλω την μουσική στο τέρμα, που θέλω να με βρεί το ξημέρωμα να βλέπω τηλεόραση, να γράφω, να διαβάζω και να μην με ενοχλήσει, να μην μου μιλήσει κανένας.. να μην κάνω τίποτα..αν ακούσω άλλη μια φορά «φάε κάτι παιδί μου,έρεψες.» Θα αρχίσω να ανυσηχώ σοβαρά πως πρωταγωνιστώ σε παραμύθι των αδερφών Γκριμ, είμαι ο χανς και η μάνα μου θέλει να με σφάξει στο τέλος του μήνα σαν άλλη κακιά μάγισσα….ας μην επεκταθώ καλύτερα για φλερτ, ερωτές, νέες γνωριμίες.. Εδω αγάπη μου δεν γυρίζονται παραμύθια. Εδώ γυρίζεται το no ….. and the village!! Read more