Σουλατσάροντας στη Σλοβακία

Αν με ρωτούσες ποια χώρα να επισκεφθείς, για να αφήσεις το βλέμμα ελεύθερα να χαθεί στο πράσινο, αλλά και την ιστορία μιας άλλης εποχής που περιπλέκεται περίτεχνα με όλη τη σύγχρονη  ιστορία της Ευρώπης, σίγουρα θα πρότεινα τη χώρα της Σλοβακίας.

Στην καρδιά της Ευρώπης, η Σλοβακία, γειτόνισσα χώρα με την Ουγγαρία, την Πολωνία, την Αυστρία και μία από τις χώρες που σαν μητέρα ανατρέφει ακούραστα εδώ και χρόνια τον Δούναβη ποταμό, κρατά μέσα στα κάστρα της και τις φυλλωσιές των δασών της παμπάλαια μυστικά, ερωτικά ποιήματα, αιματοβαμμένες ιστορίες και αλήθειες.

Περπατώντας, ωστόσο, σήμερα στην παλιά πόλη της Μπρατισλάβα, την πρωτεύουσα της χώρας, νιώθει κανείς την παλιά αίγλη να αγκαλιάζει το σώμα και τη ψυχή, μια αίσθηση που ανακατώνεται πού και πού με μοντέρνες εικόνες της τελευταίας 15ετίας, πάντα, όμως, με φόντο την ευγένεια και τη φιλοξενία των ανθρώπων του τόπου.

Η ευγένεια αυτή, καθώς και η καλλιτεχνική ευαισθησία που πλανάται στην ατμόσφαιρα  αποτυπώνονται όχι μόνο στα επιβλητικά αξιοθέατα της πόλης, αλλά ακόμη και στα περίφημα Μπρούτζινα Αγάλματα, τα οποία συναντάνε οι περαστικοί σουλατσάροντας στα πιο κεντρικά σημεία της πόλης.

Έτσι, στην Κεντρική Πλατεία του παλιού δημαρχείου στέκεται ένας συμπαθής, χαμογελαστός, μπρούτζινος άνδρας, ο Schöner Náci (1897-1967). Λέγεται πως ήταν εγγονός ενός διάσημου κλόουν που η πηγαία ανάγκη του να προκαλεί και να εισπράττει ως ηθική ανταμοιβή το χαμόγελο των συνανθρώπων του τον έκανε σύμβολο ευαισθησίας και φινέτσας.


Σίγουρα, απαρατήρητος δε περνά ούτε o ερωτευμένος Hubert, ο στρατιώτης του Ναπολέοντα, ο οποίος, σύμφωνα με τον μύθο, έμεινε για πάντα εκεί να περιμένει το κορίτσι που αγάπησε έχοντας στα χείλη το γλυκό, μοναχικό και τόσο γνώριμο χαμόγελο της ερωτικής προσμονής. Και κάπου εκεί γύρω ξαφνικά το βλέμμα κεντρίζει ο Čumil (ο παρατηρητής), που δε γνωρίζει κανείς τι είναι αυτό που παρατηρεί ακριβώς. Λέγονται διάφορα, μα το σίγουρο είναι πως στέκεται παρατηρητής στο διάβα τόσο των βημάτων όσο και των σκέψεων των περαστικών.

Συνεχίζοντας τη βόλτα φτάνει κανείς στο “Σημείο Μηδέν”, το σημείο από όπου μετριέται η χιλιομετρική απόσταση από γνωστές και σημαντικές πόλεις του κόσμου, μεταξύ αυτών και η Αθήνα!

 

Και μιλώντας για τέχνη, τι πιο όμορφο να δει κανείς μερικά από τα σημαντικότερα μνημεία της χώρας μέσα από την αισθητική ενός νεαρού καλλιτέχνη, του Slavomir Lalik! Συγκεκριμένα, μέσα από καλαίσθητα σχέδια φτιαγμένα με σινική μελάνη και μια ιδιαίτερα κριτική ματιά, αναδεικνύονται ιστορικά μνημεία, αλλά κι ένας γνήσιος έρωτας για την αρχιτεκτονική και την ιστορίας ενός πολύπαθου τόπου.

To Παλιό Θέατρο Μπρατισλάβας
An ink drawing of the old theatre building in Bratislava, Slovakia.Chinese ink dotwork on watercolour paper. 

Το Κάστρο της Μπρατισλάβα
το “απόλυτο σύμβολο” της Σλοβακίας, στέκεται επιβλητικά δίπλα στον ποταμό του Δούναβη απο τον 9ο αι.

Η Πύλη του Μιχαήλ
απομεινάρι της  μεσαιωνικής οχύρωσης του 13ου αι.

Περνώντας από τη Δυτική προς την Ανατολική Σλοβακία, εικόνες παραμυθένιες βουτηγμένες στο οξυγόνο του πρασίνου και το φυσικό κάλλος σε οδηγούν στο ουσιαστικό νόημα της ζωής, το οποίο αφουγκράζεται κανείς μόνο στην αγκαλιά της Φύσης. Τα εντυπωσιακά βουνά Τάτρα (Vysoké Tatry), η υψηλότερη οροσειρά των Καρπάθιων, αποτελούν σήμα κατατεθέν της ανατολικής πλευράς της χώρας, αλλά και αγαπημένο μέρος πολλών σκιέρ.

             Kosice                                             Levoca                                                      Banska Stiavnica

Στην ανατολική πλευρά βρίσκεται και η πόλη Κόσιτσε, η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας μετά τη Μπρατισλάβα. Επίσης, πολλά μικρά χωριά με πολύχρωμα σπίτια και ξύλινες σκεπές, κωμοπόλεις, μα και πολλά τουριστικά θέρετρα γίνονται πόλος έλξης ντόπιων και τουριστών.  

Τέλος, όταν έρθει η ώρα για τη στάση του φαγητού και της ανάπαυλας του ταξιδιού, πρέπει κανείς να γνωρίζει πως στην περιοχή αρκετά παραδοσιακά εστιατόρια προσφέρουν τοπικές νοστιμιές, όπως τα περίφημα σλοβακικά dumplings από πατάτα. Το φαγητό αυτό συνήθιζαν να τρώνε οι βοσκοί, όταν ξεχειμώνιαζαν στις καλύβες τους, για να αντέχουν στις δύσκολες συνθήκες κι έτσι στη συνέχεια καθιερώθηκε. Νόστιμα dumplings, μπίρες και κρασί τοπικής παραγωγής, μπορεί να απολαύσει κανείς στο ιδιαίτερο, ξύλινο εστιατόριο KOLIBA, δηλαδή “καλύβα”, που διατηρεί ένα υπέροχο κεντρικό τζάκι, διακοσμείται από παραδοσιακές φορεσιές στους τοίχους, ενώ σε υποδέχονται θερμά σερβιτόροι ντυμένοι εξίσου με παραδοσιακή φορεσιά.

Σλοβακία

Στο τέλος του ταξιδιού, η Σλοβακία συνήθως κατέχει επάξια μία θέση στην καρδιά των επισκεπτών της! Η αίσθηση κοινή. Αυτή της επιστροφής! Ποτέ δε μπορείς να πεις “φτάνει” στην απλόχερη ομορφιά της φύσης, των χρωμάτων και των ανθρώπων! Λίγες μέρες ποτέ δε φτάνουν, για να αγκαλιάσεις και να απολαύσεις την ομορφιά μιας χώρας μικρής μεν θαυμαστής δε

Ευχαριστώ θερμά τον Slavomir Lalik για την παραχώρηση των εικόνων του έργου του
(https://www.instagram.com/schemnitz.art/).

Γεωργία Καλπαζίδου