Συλλέγοντας τα πιο περίεργα Πασχαλινά έθιμα..

Κάθε λαός τιμα το Πάσχα με τον δινό του τρόπο. Μαζέψαμε τα πιο περίεργα πασχαλινά έθιμα από όλο τον κόσμο και σας τα παρουσιάζουμε…

pasxa
Ελ Σαλβαδόρ

Στο Ελ Σαλβαδόρ στην περιοχήπεριοχή Texistepeque κάθε Πάσχα αναβιώνουν παγανιστικά έθιμα. Συγκεκριμένα, άνδρες μεταμφιέζονται σε διαβόλους,  τρέχουν στους δρόμους της πόλης «μαστιγώνοντας» όποιον βρουν στο πέρασμά τους. Με το συγκεκριμένο έθιμο που μοιάζει με “πάλη” συμβολίζουν την πάλη που δίνει ο Ιησούς εναντίον του πειρασμού.

Σκανδιναβία

Στη Φιλανδία και σε κάποια μέρη της Σουηδίας ο εοαρτασμός του Πάσχα γιορτάζεται μαζί με τον  ερχομό της Άνοιξης. Έτσι, τα παιδιά των περιοχών αύτων, την Κυριακή των Βαϊων, ντύνονται μάγισσες με παλιά ρούχα και πηγαίνουν από σπίτι σε σπίτι απαγγέλλοντας ποίηματα “τύχης” και ως αντάλλαγμα τους προσφέρουν γλυκά ή χρήματα. Μάλιστα σύμφωνα με κάποιους τα παιδιά μαζεύουν κλαδιά με μπουμπούκια, τα οποία δίδουν στα σπίτια που επισκέπτονται  ως σημάδι για τον ερχομό της Άνοιξης.

Γαλλία

Στη  νοτιοδυτική πολη της Γαλλίας, Haux  τη Δευτέρα της Λαμπρής, οι κάτοικοι ψήνουν μια τεράστια ομελέτα στην κεντρική πλατεία της πόλης. Χρησιμοποιούν έναν  «εξωφρενικά» μεγάλο αριθμό αυγών πάνω από  5000 δημιουργώντας γεύμα για 1000 άτομα. Το ψήσιμο γίνεται στην κεντρική πλατεία της πόλης και το γιορτινό κλίμα είναι μοναδικό…

Νέα Υόρκη

Δεισιδαιμονίες υπάρχουν σε κάθε γωνιά της γης και επικρατούν για χιλιάδες  εκατομμύρια  χρόνια.  Έτσι, σύμφωνα με μια πανάρχαια δεισιδαιμονία, οι άνθρωποι στην Αμερική έπρεπε να φορούν καινούρια ρούχα για το Πάσχα, ώστε να έχουν καλή τύχη καθ’όλη τη διάρκεια του χρόνου.  Πέρα από αυτό στην Νέα Υόρκη  από το 1800 φορώντας τα καλά τους ρούχα έκαναν παρέλαση στην 5η Λεωφόρο. Η παρέλαση αυτή, συνεχίζεται ακόμα και στις μέρες μας.

Πολωνία

Ίσως το πιο ασυνήθιστο έθιμο συντάμε στην Πολωνία, αφού το απαραίτητο αξεσουάρ για τις Πασχαλινές διακοπές αποτελεί μια πετσέτα και μια ομπρέλα ή ένα αδιάβροχο. Το έθιμο αυτό έχει μείνει με την ονομασία Smingus-dyngus και έχει τις ρίζες του στον 15ο αιώνα.  Αποτελούσε δύο ξεχωριστά έθιμα: κατά το smingus, οι άνδρες έριχναν νερό στις γυναίκες και κατά το smingus, ζητούσαν οι άνθρωποι δωρεές. Το έθιμο αυτό έχει διατηρηθεί κατά το ήμισυ, καθώς πλέον  τα αγόρια, απλά,  μπουγελώνουν τα κορίτσια τη Δευτέρα της Λαμπρής.

Και τελειώνοντας ας αναφερθούμε στα δικά μας πατροπαράδοτα, αλλά πιο ιδιαίτερα έθιμα….

Κύθνος

κύθνος πάσχα

Η «κούνια της Λαμπρής» που αναβιώνει τη Δευτέρα του Πάσχα, όπου στήνεται μια μεγάλη κούνια και σ’ αυτήν κουνιούνται νέοι και νέες φορώντας παραδοσιακές στολές. Όποιο ζευγάρι ανεβεί στην κούνια, δεσμεύεται ενώπιον Θεού για το γάμο του, ενώ ακολουθεί κέρασμα με εδέσματα και ποτά και ξεκινούν οι παραδοσιακοί χοροί.Στο παρελθόν, το έθιμο λειτουργούσε διαφορετικά. Η κούνια στηνόταν για τα αδέσμευτα κορίτσια και όποιος νεαρός αποφάσιζε να κουνήσει το κορίτσι που καθόταν στην κούνια, έστελνε μήνυμα αγάπης και όρκο αφοσίωσης.

Κέρκυρα

κέρκυρα πάσχα

Στο κερκυραϊκό Πάσχα έχουν την τιμητική τους οι λιτανείες, οι λατρευτικές τελετές και οι ποικίλες εκδηλώσεις, που διεκπεραιώνονται με τη συμμετοχή των φιλαρμονικών και των χορωδιακών συνόλων, συνθέτοντας ένα μοναδικό σύνολο που μαγεύει τον κάθε επισκέπτη του νησιού. Με κορυφαία στιγμή το Μεγάλο Σάββατο, το πρωί μετα την ακολουθία, που χτυπούν οι καμπάνες των εκκλησιών και από τα παράθυρα των σπιτιών ρίχνουν πήλινα δοχέια, τις μποτίδες στους δρόμους. Το έθιμο κρατά από την Ενετοκρατία στο νησί. Οι Κερκυραίοι τότε, σύμφωνα με τις ιστορικές αναφορές και τις θρησκευτικές παραδόσεις, λόγω της απαγόρευσης των θρησκευτικών εκδηλώσεων αργά το βράδυ ήταν αναγκασμένοι να γιορτάσουν το Πάσχα νωρίς το μεσημέρι. Έτσι λοιπόν, από τότε έως και σήμερα η λεγόμενη πρώτη Ανάσταση του Κυρίου τιμάται στις 12 το μεσημέρι. Μετά το πέρας της Ακολουθίας στη Μητρόπολη, οι καμπάνες χτυπούν χαρμόσυνα και από τα παράθυρα των σπιτιών πέφτουν εκατοντάδες «μπότηδες», πήλινα κανάτια, γεμάτα νερό, με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι για τη μεταφορά τους, δεμένα με κόκκινες κορδέλες. Το εν λόγω έθιμο αποτελεί ένα συνδυασμό ενετικών παραδόσεων και ορθόδοξων παραδόσεων ενώ πολλές είναι οι εκδοχές του για το πώς ξεκίνησε.

Νεφέλη Σάμαρη 

Leave a Reply