Το παιδικό βιβλίο εμφανίζεται πολύ πριν αποκτήσει χειρόγραφη ή έντυπη μορφή. Είναι αυτές οι ιστορίες των παππούδων, των γιαγιάδων, των θειάδων και των γονέων που μεταφέρονταν στα μωρά και στα μικρά παιδιά προφορικά. Αυτές οι ιστορίες αποτελούσαν κομμάτι της παράδοσής κάθε λαού αφού χρησιμοποιούνταν κυρίως ως νανούρισμα, ώστε τα παιδιά να κοιμηθούν ήρεμα ύστερα από απεριόριστο παιχνίδι, φασαρία, στιγμές φόβου και κούρασης. Έτσι λοιπόν η προφορική παράδοση σιγά σιγά αποτυπώθηκε σε χαρτί και μετά από την ανακάλυψη της τυπογραφίας εξελίχθηκε σε βιβλίο.
