Ανθισμένη Θεσσαλονίκη…

Ανθισμένη Θεσσαλονίκη…

Freeminds

Στην Θεσσαλονίκη η άνοιξη μπαίνει χαλαρά! Ο ήλιος δίνει το πρώτο σύνθημα στους Θεσσαλονικείς πως τα όμορφα καφέ της Λεωφόρου Νίκης και της πλατείας Αριστοτέλους έβγαλαν τα τραπεζάκια έξω και τους περιμένουν. Ο Λευκός Πύργος λουσμένος με φως στέκεται περήφανα ως αντάξιο σύμβολο της πόλης.

Χαλαρά, λοιπόν, κι εγώ απολαμβάνω τον καφέ μου στην προβλήτα του λιμανιού, σημείο συνάντησης πολλών νέων αλλά και στέκι πολιτισμού, καθώς εκεί βρίσκονται το μουσείο κινηματογράφου και το μουσείο φωτογραφίας, το μοναδικό μουσείο στην Ελλάδα  που είναι αφιερωμένο αποκλειστικά στην φωτογραφία. Και τα  δύο μουσεία αποπνέουν στον χώρο αγάπη για την τέχνη και τον κάνουν ιδανικό για έμπνευση και συζήτηση. Read more →

Η ψυχολογία του μαυρομάτη

Η ψυχολογία του μαυρομάτη

Freeminds

Μια ανάμνηση των παιδικών μας χρόνων, η οποία για πολλούς, παραμένει ολοκάθαρη και άσβεστη ακόμη και σήμερα, είναι αυτή μιας παράστασης του θεάτρου σκιών. Είτε ακούσαμε για αυτές τις ‘’σκιώδεις’’ προσφορές γέλιου, είτε παρακολουθήσαμε μια παράσταση, ένα κομμάτι της τουλάχιστον, από κάποιο μέσο μαζικής ενημέρωσης ή κοινωνικής δικτύωσης, είτε ήμαστε αυτόπτες μάρτυρες μιας παρουσίασης μιας εκ των περιπετειών του Καραγκιόζη σε πραγματικό χρόνο, αυτή η εμπειρία μας έμεινε αξέχαστη. Στη σημερινή εποχή η κοινωνική πραγματικότητα αφήνει έξω από την αγκαλιά της αυτό το δημιούργημα, καθώς στα μάτια πολλών ανθρώπων που έχουν εισέλθει στην ενήλικη ζωή αυτή η μορφή διασκέδασης έχει χάσει τη λάμψη της και δεν τους προσφέρει τη θαλπωρή που τους παρείχε σε άλλες εποχές. Οσο για τα μικρότερα παιδιά και τα νεαρότερα άτομα εν γένει ο Καραγκιόζης φαντάζει κάτι το παρηκμασμένο, ακατέργαστο, πεζό, ακόμη και ξένο σε σχέση με τα σημερινά τους ιδανικά περί διασκέδασης και ψυχαγωγίας. Θεωρείται οτι αυτός ο αγενής τεμπελάκος δεν έχει να δώσει συμβουλές πουθενά και σε κανέναν, ότι οι ιδέες που πρεσβεύει είναι παρωχημένες και ότι η διαφύλαξή του αφορά αποκλειστικά τους θεματοφύλακες της λαογραφικής και ιστορικής γνώσης και μόνον αυτούς. Read more →

Ρομαίος και Τζουβλιέτα

Ρομαίος και Τζουβλιέτα

Freeminds

Αν νομίζεις πως έχω γράψει λάθος τον τίτλο από το γνωστό θεατρικό έργο του Σαίξπηρ, τότε κάνεις λάθος! Ο τίτλος αυτός σαφώς και παραπέμπει στον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα, όμως είναι ο τίτλος- λογοπαίγνιο ενός μικρού θεατρικού έργου που θέλει να δηλώσει την καταγωγή των δύο πρωταγωνιστών του, ένα αγόρι τσιγγάνικης καταγωγής, εξ ου και Ρομ-αίος, και ένα κορίτσι μη τσιγγάνικης καταγωγής, δηλαδή μία «μπαλαμή» ή αλλιώς «τζουβλί» όπως λέγεται στην τσιγγάνικη γλώσσα η μη τσιγγάνα, γι’ αυτό και Τζουβλι–έττα!

Read more →

Σοκολατένια γλειφιτζούρια….

Σοκολατένια γλειφιτζούρια….

Freeminds

Μία από τις μικρές απολαύσεις της ζωής μας είναι αναμφίβολα η σοκολάτα.  Tο 600 μ.Χ. οι μάγια μεταναστεύουν στη χερσόνησο του Γιουκατάν που είναι το σημερινό Μεξικό μεταφέροντας μεταξύ άλλων και τη καλλιέργεια κακάο με τη όποια ασχολούνται αιώνες . Με αυτό το τρόπο αρχίζει να διαδίδεται η καλλιέργεια των κακαόδεντρων. Άλλωστε και η ετυμολογία της λέξης συνδέεται με τους μάγια αφού η σοκολάτα προέρχεται από το oxcart που στη διάλεκτο τους σημαίνει θόρυβος. Η Ισπανία γίνεται η πρώτη χώρα στη Ευρώπη που γνωρίζει τη σοκολάτα και η ιστορία συνεχίζεται όταν καθιερώνεται στη γαλλική αυλή το 1615. Το 1663 η εκκλησία της Ρώμης που μέχρι τότε είχε αποκηρύξει τη κατανάλωση της σαν αμαρτία τη νομιμοποιεί και αρχίζει η σκληρή διεκδίκηση του μονοπωλίου εμπορίου της. Εργοστάσια σοκολάτας δημιουργούνται πρώτα σε ΗΠΑ, Βαρκελώνη όπως και σε Ελβετία με τους Ελβετούς να είναι ακόμα και σήμερα πρωτοπόροι στη επεξεργασία της σοκολάτας.

 Με σύνθημα Βουρ για σοκολάτες….σας προτείνουμε τα σοκολατένια γλειφιτζούρια για μικρούς και μεγάλους. Read more →

Πιάσε το χέρι μου… και πάμε!!

Πιάσε το χέρι μου… και πάμε!!

Freeminds

Θα φύγω. Μόνη, μαζί σου. Η επιλογή είναι δική σου. Θα κυνηγήσω όσα ονειρεύομαι και στην πορεία ίσως κατακτήσω άλλα που δε φανταζόμουν ποτέ. Θα μαζέψω τα λιθαράκια που κείτονται στο χώμα και θα τα συναρμολογήσω. Ίσως κάνω ένα βουνό από πέτρες, ίσως το οικοδόμημά μου καταπλήξει κι εμένα την ίδια, ίσως το σχήμα του θυμίζει τα σύννεφα, τα ταξιδιάρικά πουλιά. Το αγνοώ. Μα θα το προσπαθήσω. Read more →

“τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν”

“τὸ τὰ αὑτοῦ πράττειν”

Freeminds

Η σύγχρονη ελληνική, και όχι μόνο, κοινωνία, θεμελιώθηκε στη βάση ενός επαγγελματικού καθωσπρεπισμού, όπου η εκλογή της καριέρας ενός ανθρώπου «αρμόζει» να είναι απόλυτα σύμφωνη με την επιδίωξη ενός άμετρου και ακαταλόγιστου υλικού παροξυσμού. Πρωταρχικό κριτήριο για την επιλογή της δουλειάς ενός νέου ατόμου κατέληξε να είναι αποκλειστικά η προοπτική της άμεσης και, στο μέτρο του δυνατού, εύκολης χρηματικής αποζημίωσης. Το όνειρο της  εξασφαλισμένης ( είτε, συνηθέστερα στο δημόσιο τομέα, είτε άλλοτε στον ιδιωτικό ) «δουλίτσας», είναι αυτό που εδώ και πολλά χρόνια έχει παγιωθεί ως αυτοσκοπός πολλών Νεοελλήνων. Η νοοτροπία που καλλιέργησε και εξακολουθεί να ενισχύει ένα τέτοιο κλίμα οπωσδήποτε θα αναζητηθεί μέσα στο βάθος των χρόνων, ούτε καν στο πρόσφατο παρελθόν.  Ίσως το απωθημένο του Έλληνα  να είναι , διαχρονικά,  η θέση του ίδιου στο ρόλο του αφεντικού, του σπουδαίου και περίτρανου ανθρώπου που διαθέτει πλούτη και κύρος,  αυτού που καταλαμβάνει ένα τέτοιο αξίωμα ιεραρχικά, ώστε να τον καθιστά «υπολογίσιμη δύναμη» μέσα στο κοινωνικό σύνολο.  Νομίζω πως μια τέτοια ερμηνεία του πράγματος με βάση το ελληνικό  «απωθημένο», έστω και αν λανθάνει, χαίρει κάποιας αληθείας. Read more →

Αδέσποτα ζώα: Θέμα ανευθυνότητας

Αδέσποτα ζώα: Θέμα ανευθυνότητας

Freeminds

~Με αφορμή την Παγκόσμια μέρα αδέσποτων ζώων

Ούσα φοιτήτρια 4 χρόνια σε μια πόλη γεμάτη φοιτητές πολλές φορές παρατήρησα ότι η πλατεία της πόλης μας γέμιζε αδέσποτα και το πιο παράξενο από όλα ήταν ότι όλα αυτά τα αδεσποτάκια ήταν μεγαλωμένα, περιποιημένα και καλοταϊσμένα ενώ μερικά από αυτά φορούσαν ακόμα τα κολάρα τους. Και το φαινόμενο, όσο περνούσαν τα χρόνια έγινε σύνηθες και καθημερινό. Η οικεία φιλοζωική οργάνωση βέβαια, δραστηριοποιούνταν και αξιοποιούσε όλα τα μέσα αναζητώντας διαρκώς πόρους προκειμένου να καταφέρει να προσφέρει ασφάλεια και προστασία στις ψυχούλες αυτές. Ωστόσο, οι πόροι δεν επαρκούσαν, οι εθελοντές προσέφεραν και με το παραπάνω αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό γιατί η ανευθυνότητα και η επιπολαιότητα παρέμενε και έτσι ολοένα και περισσότερα σκυλάκια περιφέρονταν μόνα τους στους δρόμους της πόλης. Με αφορμή, λοιπόν, αυτό το γεγονός, αποφάσισα να γράψω αυτό το άρθρο για να ευαισθητοποιηθούμε όσον το δυνατό περισσότεροι ως προς αυτό το τόσο συχνό πλέον, φαινόμενο της εγκατάλειψης και της ανευθυνότητας. Read more →

Ο Οδυσσέας μέσα μου

Ο Οδυσσέας μέσα μου

Freeminds

Σαν ήμουν παιδί, αγαπούσα τον κόσμο του μύθου, μ’άρεσε να ακούω παραμύθια, για μυθικά τέρατα, δράκους, γενναίους και παράτολμους άνδρες που επιδιώκουν το αδύνατο ή το τουλάχιστον επικίνδυνο, για εξερευνητές που ο πόθος της απάντησης γι’αυτό το γιατί, τους οδήγησε πολύ μακριά, σε νέα σύνορα ή κάποτε, και στο τέλος των οποιωνδήποτε συνόρων …

Μα, περισσότερο, αγαπούσα τον ακαταμάχητα περίεργο, ριψοκίνδυνο και τυχοδιώκτη Οδυσσέα, που το πάθος του για περιπέτειες, η υπομονή και η επιμονή του, τον φέρνουν αντιμέτωπο με υπέρτερες προκλήσεις. Φανταζόμουν και ταυτιζόμουν, λοιπόν, με τον τρομερό Οδυσσέα, που πάλευε διαρκώς με τα θηριωδέστερα τέρατα και που, χάρη στην ευφυία του, κατόρθωνε να τα νικά .

Και ο Οδυσσέας ήμουν εγώ, ο Οδυσσέας μέσα μου, γιατί μέσα μου ζούσε ο ατρόμητος, γενναιόκαρδος ταξιδευτής, ο πολυμήχανος ναυαγός που δεν το έβαζε ποτέ του κάτω.. Read more →

Ρεκόρ Γκίνες: τα ελληνικα

Ρεκόρ Γκίνες: τα ελληνικα

Freeminds

Το βιβλίο Guinness World Records εκδίδεται σε ετήσια βάση και αποσκοπεί στην καταγραφή πρωτότυπων ανθρωπίνων κατορθωμάτων, αξιοπερίεργων γεγονότων αλλά και μοναδικών φαινομένων που παρουσιάζονται στο φυσικό περιβάλλον. Το βιβλίο Γκίνες θεωρείται ως το πρώτο σε πωλήσεις βιβλίο όλων των εποχών παγκοσμίως. Κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1955 στο Λονδίνο και έκανε από εκείνο το έτος ρεκόρ πωλήσεων. Με την πάροδο των ετών επεκτάθηκε σε ποικίλες κατηγορίες της ανθρώπινης δραστηριότητας. Υπεύθυνη για την έκδοση του βιβλίου είναι η Guiness World Records Ltd., η οποία και κατέχει τα αποκλειστικά δικαιώματά της κυκλοφορίας του παγκοσμίως.

Στα ρεκόρ Γκίνες που συχνά δημοσιοποιούνται και κεντρίζουν το ενδιαφέρον, ελάχιστες φορές έχουμε διαβάσει κάτι που να αφορά τους Έλληνες. Δεν είναι λίγα ωστόσο τα ρεκόρ που είτε έχουν κατακτήσει συμπατριώτες μας, είτε σχετίζονται με ανθρώπους που ζουν στη χώρα μας ή κατάγονται από αυτήν. Ακολουθεί μια λίστα με ορισμένα από τα ρεκόρ Γκίνες που έχουν σφραγίδα ελληνική. Read more →

Παγκόσμια ημέρα αυτισμού…

Παγκόσμια ημέρα αυτισμού…

Freeminds

Με αγάπη ειδική…

Ανέκαθεν πίστευα ότι ο κόσμος των παιδιών είναι ο πιο μαγικός, ο πιο ξεχωριστός και ο πιο όμορφος. Είναι πάντα ζωγραφισμένος με τα πιο ζεστά και ανοιξιάτικα χρώματα. Τα παιδιά, ιδιαίτερα στην εποχή μας, είναι η ελπίδα μας για ένα καλύτερο και πιο αισιόδοξο αύριο, η πηγή της δύναμής μας ,το αντικαταθλιπτικό μας.  Αναρωτιέμαι αν τελικά διδάσκουμε εμείς τα παιδιά ή αυτά εμάς, ωστόσο νομίζω ότι μέσα μου γνωρίζω ήδη την απάντηση.

Στα μάτια όλων των παιδιών ανεξαιρέτως καθρεπτίζεται η αγνή και καθαρή ψυχή τους, στην καρδιά τους βασιλεύει η αγάπη, η τρυφερότητα και η ζεστασιά. Σ’ ένα τους χαμόγελο κρύβεται η αλήθεια που είναι μόνιμα φωλιασμένη μέσα τους. Mε μία αγκαλιά κι ένα γλυκό τους λόγο γεμίζεις ευτυχία, γαλήνη και πληρότητα. Είναι εκπληκτικό ότι μέσα σε λίγες μόνο γραμμές χώρεσαν τόσα πολλά συναισθήματα που πηγάζουν απ ’την επαφή μας μαζί τους. Read more →