4 ταινίες που έχουν κάτι να σου πουν!!

Υπάρχουν αυτές οι ταινίες που σας μεταφέρουν σε έναν κόσμο χαρούμενο, ουτοπικό, χαλαρό αλλά υπάρχουν και αυτές που λειτουργούν εκπαιδευτικά με έμμεσο τρόπο προσφέροντας σας γνώσεις,  έμπνευση, ψυχαγωγία.. Σας παραθέτω κάποιες από αυτές -τις αγαπημένες μου- που σίγουρα δε θα σας φτιάξουν τη μέρα, αλλά ίσως σας αφυπνίσουν… ίσως σας μεταφέρουν στην πραγματικότητα… ίσως και όχι..όπως και να έχει όμως είναι ταινίες και οι ταινίες αποτελούν ένα ανοιχτό παράθυρο στον κόσμο,που μας φέρνει σε επαφή με ετερόκλητους πολιτισμούς, γλώσσες, ιδέες και  εποχές.

 Mississippi Burning.  Μια ταινία του 1988 που βασίζεται σε αληθινή ιστορία, στις εξαφανίσεις των Chaney, Goodman και Schwerner, τριών νέων εργάτων για τα  πολιτικά δικαιώματα, οι οποίοι ήταν μέρος μιας κίνημα εγγραφής ψηφοφόρων στο Μισισιπή. Όταν τα φονευμένα τους σώματα ανακαλύφθηκαν τελικά, αποτέλεσαν αδιάψευστη μαρτυρία ενάντια στους αξιωματούχους που είχαν παραπονεθεί ότι ολόκληρη η υπόθεση ήταν διαφημιστική προπαγάνδα των Βόρειων φιλελεύθερων. Δύο πράκτορες του FBI είναι αυτοί που  διερεύνησαν τη δολοφονία  και επιδίωξαν να ξεσκεπάσουν τη συνωμοσία της σιωπής σε μια μικρή νότια πόλη όπου κυριεύει η διάκριση ανάμεσα στο “λευκό” και στο  “μαύρο”. Μια ταινία που προσπαθεί να παρουσιάσει κάθε πτυχή των των φυλετικών σχέσεων- διαφορών στην Αμερική. Και θα με θυμηθείτε όταν ακούσετε  το “What’s wrong with these people?”

 The Cove. Ένα ντοκιμαντέρ to 2009 που εξετάζει τόσο τη μαζική σφαγή περισσότερων από 20.000 δελφινιών που γίνεται κάθε χρόνο σε ένα μικρό ιαπωνικό ψαροχώρι όσο και τις επικίνδυνες επιπτώσεις της δηλητηρίασης από τον υδράργυρο στην υγεία. Και αυτό καθώς το κρέας δελφινιών, το οποίο περιέχει τοξικά επίπεδα υδραργύρου, πωλείται ως τρόφιμο στην Ιαπωνία και σε άλλα μέρη της Ασίας, που συχνά χαρακτηρίζονται ως κρέας φαλαινών. Τα υπόλοιπα δελφίνια πωλούνται σε δελφίνιους και θαλάσσια πάρκα σε όλο τον κόσμο σε μια ζωή αιχμαλωσίας. Μάλιστα 7 χρόνια μετά την πρεμιέρα του The Cove, ο αγώνας  που ξεκίνησε ο Ric O’Barry και η μάχη για δικαιοσύνη συνεχίζονται.

Antitrust. Μια ταινία του 2001, μια   φανταστική ιστορία του Milo Hoffman, ενός  ιδιοφυούς προγραμματιστή που
μετά την αποφοίτησή του από το Στάνφορντ εντάχθηκε στον σκληρό και ανταγωνιστικό κόσμο του λογισμικού υπολογιστών. Η πρώτη του επαφή με τον Gary Winston, του οποίου ο χαρακτήρας βασίζεται στον Bill Gates, δεν άργησε να συμβεί. Ο Winston είναι ο Διευθύνων Σύμβουλος μιας εταιρείας NURV, η οποία βρισκόταν ένα βήμα πριν την ολοκλήρωση του συστήματος της παγκόσμιας επικοινωνίας, το Synapse. Ο Hoffman έπρεπε να ενταχθεί σε αυτή την εταιρεία για να μπορέσουν να ολοκληρώσουν το πολύκροτο “σχέδιο” της παγκόσμιας επικοινωνίας. Η απόφαση του να αποδεκτεί την θέση, δεν ήταν εύκολη αλλά με την πλήρη υποστήριξη της φίλης του Alice, δέχεται τη θέση. Και αυτή η θέση θα τον οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και ότι ένας υπολογιστής θα μπορούσε να είναι το “όπλο” για την εκτέλεση παράνομων  συναλλαγών -ακούσια.

Manhattan Project.  Μια αμερικανική ταινία θρίλερ – επιστημονικής φαντασίας του 1986. Ονομάστηκε μετά το πρόγραμμα του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου που κατασκευάστηκαν οι πρώτες ατομικές βόμβες. Η πλοκή του περιστρέφεται γύρω από έναν προικισμένο μαθητή λυκείου που αποφασίζει να κατασκευάσει μια ατομική βόμβα για μια εθνική έκθεση επιστημών. Μια υπόθεση που φαίνεται να έχει επηρεαστεί από την ιστορία του John Aristotle Phillips, προπτυχιακού φοιτητή του Πανεπιστημίου του Princeton, ο οποίος ξεκίνησε το 1977 ως το «A-Bomb Kid» για το σχεδιασμό ενός πυρηνικού όπλου. Μια ταινία που θα σας ταξιδέψει στο χάος που επέρχεται όταν ένα επιστημονικό project παίρνει μεγαλύτερες διαστάσεις από τις αναμενόμενες.

Και όπως λέει και ο Gordon Parks “Εγώ βλέπω ότι η εικόνα μπορεί να αποτελέσει ένα όπλο για την φτώχεια, τον ρατσισμό, για κάθετι κοινωνικά προβληματικό. Γι΄αυτό κρατώ την κάμερα και συνεχίζω..”
Αλεξάνδρα