Το κυνήγι των χαμένων στιγμών

«Όλα τριγύρω αλλάζουν και όλα τα ίδια μένουν» αναφέρουν στίχοι γνωστού τραγουδιού . Όλα πλέον φαίνονται να γίνονται γρήγορα, εύκολα. Οι άνθρωποι στα πλαίσια της παγκόσμιας επικοινωνίας είναι σε θέση να δικτυώνονται και επικοινωνούν ανεξάρτητα από γεωγραφικά όρια. Στην εποχή της απληστίας ζητούν αλλά και χάνουν όσα πιο πολλά μπορούν σε ένα κυνήγι της πολυπόθητης ολοκληρωτικής ευτυχίας. Έτσι, όμως, γρήγορα, εύκολα και μακριά «φεύγουν» και οι στιγμές.

Ίσως είναι αρκετά απλουστευμένο στην εποχή της ταχύτητας και των δικτύων να αναφέρεται κάνεις σε ανεκμετάλλευτο χρόνο, στιγμές και ανθρώπους οι οποίοι χάνονται. Βέβαια ενώ τα δίκτυα εγγυώνται την παγκόσμια επικοινωνία δεν εξασφαλίζουν παράλληλα και την ουσιαστική. Ουσιαστική όχι γιατί δεν επιτρέπουν στους φίλους οι οποίοι ζουν μακριά ο ένας από τον άλλο να μιλούν μεταξύ τους για οτιδήποτε ή γιατί δε δίνουν τη δυνατότητα στο φοιτητή να ζητήσει επιπλέον χρήματα ή ταπεράκια από την οικογένεια αλλά γιατί χωρίς τη φυσική παρουσία πολλές φορές η επικοινωνία στερείται της «μαγείας» της κι από απολαυστική διαδικασία μετατρέπεται σε συνήθεια.

lost moments

Συνήθως, επαναπαυόμαστε, βολευόμαστε στους ρυθμούς της ζωής μας και στο να απολαμβάνουμε τη θέα του άλλου μέσω μιας οθόνης ή τη φωνή του μέσω ενός ακουστικού και συνεχώς αναβάλλουμε την επίσκεψη στο σπίτι μας και σε ο,τι η λέξη αυτή περιλαμβάνει για τον καθένα. Είναι εύκολο να λες «θα τα πούμε» χωρίς τη διάθεση χρονικού προσδιορισμού. Οι στιγμές όμως είναι τώρα, η ζωή είναι τώρα. Είτε είσαι 20 είτε 80ναι 80!, γιατί όχι;- σίγουρα υπάρχουν πράγματα τα οποία αναβάλλεις ή συνειδητοποιείς ότι έχουν αναβληθεί. Το θέμα είναι η συνειδητοποίηση να μην έρθει αργά. Γιατί όσο δύσκολο και αν φαντάζει τίποτα δεν περιμένει. Και οι στιγμές χάνονται και άνθρωποι, ακόμα και αν δεν το θέλουν!…

«Οι άνθρωποι θέλουν να αλλάξουν τα πάντα και την ίδια στιγμή θέλουν τα πράγματα να παραμείνουν ως έχουν». Γέφυρα σε αυτό το χάσμα αποτελεί ο συνδυασμός της επιθυμίας με την ανάγκη. Ο χρόνος ο οποίος περνάς με τους ανθρώπους σου είναι επιθυμητός αλλά ο χρόνος με τους αγαπημένους ανθρώπους σου επιθυμητός και αναγκαίος. Μια επιθυμία και ανάγκη τόσο απλή η οποία οφείλει να εκπληρώνεται στον καθένα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του χωρίς εκπτώσεις, διαλείμματα και αναβολές.

Σύμφωνα με τον Coelho «η ζωή χωρίζει δυο άτομα για να δείξει πόσο σημαντικοί είναι ο ένας για τον άλλο», αλλά γιατί να μας δείξει η ζωή έπειτα από το χωρισμό αν κάποιος μας είναι σημαντικός; Σημαντικό τον κάνουν οι στιγμές που μοιραζόμαστε άσχετα από οποιαδήποτε συνθήκη κι όχι οι στιγμές τις οποίες παγώσαμε στο όνομα εκείνων που ζήσαμε ή πρόκειται να ζήσουμε ΚΑΠΟΙΑ στιγμή.

Π.Μ