Καλλιρρόη Σιγανού Παρρέν: «Το μεγαλείο της Πατρίδας έγκειται στο μεγαλείο των θυγατέρων της»

Eπάγγελμα:  Γυναίκα

Γυναίκα μητέρα, γυναίκα σύζυγος, γυναίκα υπάλληλος, γυναίκα νοικοκυρά και γυναίκα σύμβουλος για κάθε σας πρόβλημα. Γιατί πόσοι από εσάς δεν έχετε τρέξει σε μία δύσκολη στιγμή σε μία, ξεχωριστή για εσάς, γυναίκα για την πολύτιμη γνώμη της;

Από τα πρώτα χρόνια κιόλας της ανθρωπότητας η γυναίκα είχε ξεχωριστή θέση στην κοινωνία. Μητέρες βασιλιάδων, σύζυγοι λαμπρών προσώπων και θεότητες σε κάθε λογής θρησκεία.

Καλλιρρόη Σιγανού Παρρέν 

Τι γίνεται όμως όταν η γυναίκα σχετίζεται με την πολιτική?  Όταν εμπλέκεται στα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα;  Όταν έρχεται για εκείνη η σειρά να πάρει τον πρώτο λόγο, τον θρόνο ή την τελική απόφαση για ένα ολόκληρο κράτος;  Εκεί η γυναίκα επιστρέφει στα εντός του σπιτιού και παραμένει η απλή σύζυγος, μητέρα, αδερφή.

Για αυτό ακριβώς πάλεψε για χρόνια η Ελληνίδα Καλλιρρόη Παρρέν, πρωτοπόρος του γυναικείου κινήματος και πρώτη φεμινίστρια της χώρας μας από τα τέλη της δεκαετίας του 1880.

 Γεννημένη στο Ρέθυμνο το 1861, μεγάλωσε στην Αθήνα και αποφοίτησε από το Αρσάκειο  με άριστα. Οι μεγάλες φιλοδοξίες της την οδήγησαν αμέσως σε ηγετικές θέσεις , από διευθύντρια του παρθεναγωγείου της ελληνικής κοινότητας στην Οδησσό, σε σύζυγο του δημοσιογράφου και ιδρυτή του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ιωάννη Παρρέν.

Καλλιρρόη Σιγανού Παρρέν

Οι αναζητήσεις της όμως δεν σταμάτησαν εκεί. Τον Μάρτιο του 1887 εκδίδει την πρώτη γυναικεία εφημερίδα με τίτλο «Εφημερίς των Κυρίων» μέσω της οποίας πρωτοεμφανίστηκε με σοβαρή πρόταση η απαίτηση για ψήφο στις γυναίκες. 

Το φεμινιστικό της έργο συνεχίστηκε οργανώνοντας χιλιάδες κινήματα, με αξιοσημείωτο αυτό  για την διεκδίκηση  την άρσης του κοινωνικού αποκλεισμού των γυναικών υποβάλλοντας στην κυβέρνηση Χαριλάου Τρικούπη 2.830 υπογραφές. Ακολούθησε ένας χρόνος εξορίας στην Ύδρα για τις δυσκολονόητες για εκείνη την εποχή, πολιτικές της πεποιθήσεις .Επέστρεψε δριμύτερη στον αγώνα και κατάφερε να διεκδικήσει αποτελεσματικά το δικαίωμα εισαγωγής σε Πανεπιστήμιο και Πολυτεχνείο ενώ έπεισε και όλους τους δύσπιστους της εποχής να πιστέψουν στην λογοτεχνική της ικανότητα για την οποία είχε δεχθεί άκρως αρνητικά σχόλια από τον Εμμανουήλ Ροΐδη . Έγραψε δοκίμια, μυθιστορήματα και θεατρικά έργα και πρωταγωνίστησε στη δημιουργία εκπαιδευτικών ιδρυμάτων με πιο σημαντικά:

  • Τη «Σχολή της Κυριακής των άπορων γυναικών και κορασίων του Λαού»
  • Το «Άσυλο της Αγίας Αικατερίνης» για ανύπαντρες μητέρες
  •  Την «Ένωσι υπέρ της χειραφετήσεως της γυναικός»
  • Και το Λύκειο Ελληνίδων

Η Καλλιρόη Παρρέν πέθανε στις 16 Ιανουαρίου του 1940 μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, και κηδεύτηκε με δημοσία δαπάνη στο 1ο Νεκροταφείο Αθηνών όπου και δεσπόζει η προτομή της. Τοποθετήθηκε το 1992 από τον Δήμο Αθηναίων  προς τιμή του έργου της σημαντικής αυτής προσωπικότητας που για περισσότερο από σαράντα χρόνια έδινε αγώνα να κρατά σε αφύπνιση τις συνειδήσεις των Ελληνίδων γυναικών και να τις οδηγήσει σε δικαίωμα ψήφου, εκπαίδευσης και γενικότερη συμμετοχή στην τότε πολιτική ζωή.

Δυστυχώς δεν έζησε για να δει όλες τις προσπάθειές της να καρποφορούν ούτε αυτή της γυναικείας ψήφου αλλά έφυγε από τη ζωή αναμφίβολα ευτυχισμένη αφού τα τελευταία δημόσια λόγια της ήταν τα εξής:

 «Είμαι ευτυχής και ήσυχη πλέον μπορώ να αναπαυθώ, εφ’ όσον αισθάνομαι ότι αφήνω μίαν ανθηράν βλάστησιν της σποράς, την οποίαν εμείς, αι ολίγαι πρωτοπόροι, εσπείραμεν εις την τότε άγονον και πετρώδη γην και είμαι βεβαία ότι από σας, καλαί μου συνεργάτιδες, θα δημιουργηθή η τελεία γυναίκα της αύριον». 

Β.Κ.

Leave a Reply