Τα φοιτητικά τα χρόνια…

Η πιο ξένοιαστη, η πιο χαλαρή, η πιο ιδιαίτερη και αναμφισβήτητα η πιο γεμάτη περίοδος πλέον στη ζωή μας, είναι η περίοδος της φοιτητικής ζωής. Είναι τότε που όλα τα βιώνεις σε σύντομο χρονικό διάστημα και σε πολύ μεγαλύτερη ένταση απ’ ότι μπορούσες ποτέ να αναλογιστείς. Η ζωή σου αλλάζει, ο κόσμος ανοίγεται μπροστά σου κι εσύ δεν έχεις παρά να τα εκμεταλλευτείς όλα στο μέγιστο βαθμό. Βέβαια, εκτός από τις αλλαγές εντός της πραγματικότητας, έχεις να βιώσεις και να αντιμετωπίσεις έναν καταιγισμό συναισθημάτων – μερικά από αυτά πρωτόγνωρα – όπως ο αποχωρισμός από την οικογένεια, ο φόβος για το άγνωστο, η ευθύνες σε μεγαλύτερο, πλέον, βαθμό, η ανεξαρτησία που αποκτάς μέρα με τη μέρα, ο ενθουσιασμός, η διάθεση για διασκέδαση (ενίοτε για κραιπάλη),η ξενοιασιά, οι πρώτοι έρωτες, οι πρώτες αγάπες… Και όλα αυτά συμπυκνώνονται σε τέσσερα χρόνια που κυλούν σα νερό αφήνοντας σου εμπειρίες και αναμνήσεις για μια ζωή.

Και τα πράγματα έχουν κάπως έτσι…

φοιτητική ζωήΟ πρώτος χρόνος ξεκινά δειλά δειλά , με φόβο για τη νέα ζωή που αρχίζει, με ανησυχία για το τι ακολουθεί, με καχυποψία, με λίγη μοναξιά, με νοσταλγία για το σπίτι σου, για τους φίλους σου, με μια τάση φυγής. Σιγά σιγά έρχονται οι πρώτες γνωριμίες, οι πρώτοι καφέδες, οι πρώτες βόλτες και γενικά ξεκινάς να δοκιμάζεις πράγματα, ανθρώπους, καταστάσεις και ψάχνεις να βρεις τι σου ταιριάζει. Και η αναζήτηση αυτή συνεχίζεται και στο δεύτερο έτος όπου σιγά σιγά ξεπερνάς τις όποιες ανησυχίες σου, ξεπετάγεσαι και ξεκινάς πλέον να κουμπώνεις με την παρέα σου, να βρίσκεις τα στέκια σου, να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου και να ανακτάς τις ισορροπίες σου. Πλέον είσαι φοιτητής και προετοιμάζεις τη ζώη σου.

Στο τρίτο έτος η ισορροπία έχει έρθει, πατάς γερά στα πόδια σου και τα πράγματα έχουν πάρει το δρόμο τους. Ξέρεις ποιον θα περιμένεις σπίτι σου να αράξετε στον καναπέ, με ποιον θα μοιραστείς τις σκέψεις σου, τα προβλήματα σου, τον καφέ σου. Ξέρεις σε ποιο στέκι θα πας να ξεσκάσεις, να περάσεις όμορφα με τους ανθρώπους που θες και με τον τρόπο τον δικό σας, τον τρόπο της ‘’παρέας’’. Δεν έχεις γνωρίσει μόνο νέους ανθρώπους, έχεις γνωρίσει και τον εαυτό σου, τους στόχους σου, τις επιθυμίες σου και ξεκινάς να μιλάς δυνατά για όνειρα και προσδοκίες. Πέρα από αυτά είναι η στιγμή που έρχεσαι πιο κοντά με το αντικείμενο που σπουδάζεις και αρχίζεις να βλέπεις τον εαυτό σου στο μακρινό μέλλον κι αυτό σε γοητεύει και σε γεμίζει νέα κίνητρα.

Κι έτσι, χωρίς να το καταλάβεις, έχεις φτάσει στο τέταρτο έτος  και όλα πάνω σου φωνάζουν ‘’ΠΤΥΧΙΟ’’. Ένα κομμάτι σου σίγουρα μελαγχολεί για το όμορφο αυτό ταξίδι που φτάνει στο τέλος του, γι’ αυτά που θα αφήσεις πίσω, το σπίτι, τους ανθρώπους, τις στιγμές, την πόλη που έχει γίνει πλέον και δική σου. ‘Ένα άλλο κομμάτι σου, όμως, συνειδητοποιεί ότι το πλήρωμα του χρόνου ήρθε, ότι είσαι ένα βήμα πριν την ολοκλήρωση των στόχων σου, μια ανάσα πριν να φτάσεις στον τελικό προορισμό των τεσσάρων αυτών ετών και τα όνειρα που είχες, πλέον γίνονται σχέδια  και θα αρχίσουν να παίρνουν σάρκα και οστά. Τα συναισθήματα ανάμικτα, οι σκέψεις πολλές κι εσύ θες να ζήσεις κάθε στιγμή του με το ίδιο πάθος και τον ίδιο ενθουσιασμό των πρώτων χρόνων.

Και κάπως έτσι, κλείνει ένα ξεχωριστό κεφάλαιο της ζωής σου εφοδιάζοντας σε με εμπειρίες, στιγμές, αναμνήσεις και νοσταλγία γι’ αυτά που πέρασαν. Παράλληλα, όμως, ανοίγει ένα άλλο κεφάλαιο, με νέες προκλήσεις, δοκιμασίες και ευκαιρίες για σένα. Οπότε φύλαξε αυτά που έζησες, και ζήσε αυτά που σε περιμένουν!

Ελένη Παπαϊωάννου