Το μεγαλείο της χαμένης ευγένειας

Υπάρχουν άνθρωποι που είναι ευγενικοί εκ φύσεως, άλλοι που προσπαθούν και κάποιοι που θα πρέπει να αναζητήσουν στο λεξικό τον ορισμό της λέξης.

Δυστυχώς όλο και πιο συχνά επιβεβαιώνομαι ότι η τελευταία κατηγορία είναι πολυπληθής. Μπορεί η πηγή του κακού ν α έγκειται στα προβλήματα που ταλανίζουν τον καθένα, προσωπικά, οικονομικά και πάει λέγοντας, μα ο ευγενικός άνθρωπος στέκεται στο ύψος των περιστάσεων. Ξέρει τα όρια και πολλάκις τα θέτει από μόνος του.courageΑναρωτηθείτε πόσες φορές ακούτε τη λέξη «παρακαλώ», πόσες φορές τα χείλη σας σχηματίζουν ένα «ευχαριστώ» και χαμογελούν αυθόρμητα στον ταμία του σούπερ μάρκετ, στο σερβιτόρο που παίρνει παραγγελία. Σκεφτείτε πόσες φορές εσείς ή κάποιος συνάνθρωπος έδωσε προτεραιότητα σε μια εγκυμονούσα ή σε ένα άτομο με εμφανή σημάδια εξασθενημένης υγείας. Πόσο συχνά προηγήθηκε μια μητέρα με ένα μωρό στην αγκαλιά δίχως σύσταση υπαλλήλου ( που κι αυτή μια στο τόσο συμβαίνει);

Νομίζω πως δύσκολα συναντάμε τέτοιου είδους ευγενικές κι ανθρώπινες συμπεριφορές. Χαίρομαι όταν αντικρίζω παραδείγματα που αντικρούουν την εντύπωση αυτή που έχω σχηματίσει, αλλά από την εμπειρία μου ως νέα μαμά κι από τις καθημερινές εικόνες-εμπειρίες που λαμβάνω-βιώνω τολμώ να πω ότι ξεχνάμε να είμαστε ευγενικοί, να τολμάμε τα μικρά εκείνα βήματα που μας φέρνουν πιο κοντά στο συνάνθρωπό μας  και μας κάνουν καλύτερους. Τα πρώτα εκείνα μαθήματα που προσπαθούν να μας κάνουν βίωμα από νωρίς οι γονείς κι οι παππούδες μας.

Γιατί αν κάναμε πράξη το πρώτο θεωρητικό μάθημα, θα προσθέταμε μια ηλιαχτίδα φωτός στον ουρανό κάποιου ανθρώπου, φίλου, γνωστού ή άγνωστου που θα του λέγαμε: «Καλημέρα»,  ……….. «Μπράβο, τα κατάφερες», ……………… «Περάστε, παρακαλώ..»,  …………… «Θα ήθελα έναν ελληνικό μέτριο, παρακαλώ», ………… «Τι όμορφη που είσαι σήμερα»,  ……….. «Παρακαλώ, περάστε.. Μην περιμένετε στην κατάστασή σας»…

Πόσο καλύτερα θα νοιώθαμε με τον εαυτό μας και πόσο όμορφα θα ήταν αν γινόμασταν κι εμείς αποδέκτες τέτοιων ακτινών φωτός.

Και για να μην παραφραστούν τα λόγια μου.. διευκρινίζω το εξής: Άλλο η ευγένεια άλλο η κολακεία. Η προτροπή μου αφορά την πρώτη!

Be kind! La vita bella!!

A.Γ