Δημιουργικότητα : η μοναδική διέξοδος από την εποχή της κρίσης, την εποχή του χάους..

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Δημιουργικότητας και Καινοτομίας

Δημιουργικοί;

Μα φυσικά «δημιουργικότητα» είναι μια λέξη που τείνει να εξαφανιστεί στις μέρες μας…

«Η δημιουργικότητα είναι το σπουδαιότερο δώρημα της ανθρώπινης ευφυΐας. Όσο πιο σύνθετος γίνεται ο κόσμος, τόσο πιο δημιουργικοί χρειάζεται να είμαστε για να ανταποκρινόμαστε στις προκλήσεις του. Κι ωστόσο, πολλοί άνθρωποι αναρωτιούνται αν διαθέτουν ολωσδιόλου δημιουργικές ικανότητες… Για να προχωρήσουμε στο νέο κόσμο του αύριο, χρειαζόμαστε ενθάρρυνση, φαντασία, σύνθεση, συνεργασία, καινοτομία και δημιουργικότητα» Sir Ken Robinson

δημιουργικότητα

Φαντάζει σαν μια έννοια μαγική που συνδέεται με υπερφυσικές ικανότητες, καθώς με αυτή την έννοια έχουν ταυτιστεί άνθρωποι με ιδιαίτερες προσωπικότητες, όπως ο Αϊνστάιν, ο Πικάσο, ο Στηβ Τζομπς. Όμως, η δημιουργικότητα δεν ταυτίζεται μόνο με την ενασχόληση με πρωτοποριακές και σπάνιες ιδέες. Η δημιουργικότητα μπορεί να καλλιεργηθεί και στους “κοινούς θνητούς”, τον καθένα από εμάς. Δημιουργικό είναι να γεμίζεις το χρόνο σου με πράγματα που σε γεμίζουν χαρά, που σε κάνουν να εξελίσσεσαι σαν άνθρωπος και βοηθούν τους ανθρώπους γύρω σου.Δημιουργικότητα είναι η δραστηριότητα η οποία γεννά κάτι το ποιοτικά νέο που στο παρελθόν ποτέ δεν υπήρχε. Εμένα με κάνει χαρούμενη το να βάλω 5 λέξεις στη σειρά και να σας προτρέψω να γίνεται δημιουργικοί, τον Νίκο να γράψει ένα ποίημα για το πόσο σημαντική είναι η αγάπη, την Κωνσταντίνα να πει ένα τραγούδι για την κρίση αξιών, το Χρήστο να ασχοληθεί με τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, την Τζένη να ερευνήσει τα παιδιά «Ρομά»…. Όλοι εμείς δεν είμαστε δημιουργικοί, δεν στέλνουμε το δικό μας μήνυμα δε βοηθάμε έστω και ελάχιστα να δοθούν λύσεις στα αδιέξοδα της εποχής μας;;;;;
Από την άλλη… Ναι, ξέρω… Δημιουργικότητα, μια έννοια με την οποία μόνο οι αργόσχολοι θα μπορούσαν να ασχοληθούν.;; -ισχυρίζονται πολλοί-. Σε αυτό το σημείο αρχίζουν να αίρονται τα δικά μου ερωτήματα…. χιλιάδες..αλλά ας αρκεστώ σε αυτά:

  •   Το να είμαι παρατηρητής της τραγικής κατάστασης του σήμερα και το να μην ασχολούμαι με την τέχνη -όποιας μορφής- αποδεικνύει ότι σέβομαι τους ανθρώπους που δίπλα μου «πεθαίνουν» σωματικά ή ψυχικά;;
  •  Το να σταματήσω να σπουδάζω, γιατί δεν υπάρχουν θέσεις εργασίας είναι λύση για την εξάλειψη της οικονομικής κρίσης;;; Μόνο γιαυτό σπουδάζουμε για μια θέση εργασίας;;
  •  Το να είμαστε κάθε μέρα σκυθρωποί και να αναθεματίζουμε τα δεινά της τύχης μας αποδεικνύει ότι αντιλαμβανόμαστε την τραγικότητα της εποχής;;;

Εμένα όλα τα παραπάνω μου δείχνουν ότι αποδεχόμαστε την κατάσταση και μένουμε σε αυτή…
ΔΕΝ κάνουμε τίποτα για να την αλλάξουμε….
Δεν θα γελάμε, δε θα ονειρευόμαστε και δε θα προσπαθούμε να την αλλάξουμε  -με το δικό μας τρόπο-, επειδή κάποιοι θα μας θεωρούν αναίσθητους ;;;;
O “οραματιστής” Ρέιγκαν Ρ έλεγε: ” Δεν δίνω κάποια προσοχή σ’ αυτούς που κριτικάρουν. Στον κόσμο υπάρχουν δυο είδη ανθρώπων: εκείνοι που μπορούν να κάνουν και εκείνοι που κριτικάρουν.  Εγώ λοιπόν, προτιμώ να κάνω…. και ας με χαρακτηρίζουν αναίσθητη και ονειροπόλα….

Ας δημιουργήσουμε, λοιπόν.. Ας στείλουμε τα μηνύματα μας, ας αφυπνίσουμε το γύρω μας, ας χαμογελάσουμε ο ένας στον άλλο…
Ας γίνουμε όλοι λίγο ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΟΙ, ο καθένας με τον δικό του τρόπο και τότε θα μπορέσουμε να αλλάξουμε όλο αυτό το άσχημο κλίμα που επικρατεί γύρω μας και ίσως κάποια στιγμή να κάνουμε έναν κόσμο, που μόνο στα όνειρα μας υπάρχει –προς το παρόν-…

“Οι άνθρωποι που πάνε μπροστά σ’ αυτόν τον κόσμο είναι εκείνοι που σηκώνονται και ψάχνουν για τις συνθήκες που θέλουν και που, άμα δεν τις βρουν, τις ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ μόνοι τους.”
Σω Μπερνάρ

Διαλέξτε “πινέλα” και αφήστε τη φαντασία σας να σας οδηγήσει…

Αλεξάνδρα

Leave a Reply