Είναι η “Μητέρα των Δημητριακών” όπως χαρακτηρίστηκε εκατοντάδες χρόνια πριν, όταν καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της αυτοκρατορίας των Ίνκας σαν ιερό φυτό. Πρόκειται για τον πλατύφυλλο θάμνο Chenopodion Quinoa της κατηγορίας των ψευδοδημητριακών, του οποίου τα σπόρια μπορούν να καταναλωθούν απευθείας ή να γίνουν αλεύρι προφέροντας και στις δύο περιπτώσεις υψηλά οφέλη για τον ανθρώπινο οργανισμό. Από την άλλη, αν και πολλοί το χαρακτηρίζουν δημητριακό, τα συστατικά του εμφανίζουν περισσότερα κοινά χαρακτηριστικά με το παντζάρι. Στην Ελλάδα είναι ένας καινούριος διατροφικός ¨επισκέπτης¨των μεγάλων ελληνικών εστιατορίων, εντούτοις οι θεραπευτικές του ιδιότητες έναντι πολλών ασθενειών παραμένουν ακόμα άγνωστες.
Ξεκίνησε να καλλιεργείται περίπου το 3000 π.Χ. σε περιοχές της Χιλής και του Περού που μαζί με το καλαμπόκι και τις πατάτες αποτελούσε τη βασική διατροφή των ιθαγενών και του προκολομβιανού πολιτισμού. Πλέον η καλλιέργεια του φυτού έχει επεκταθεί σε παγκόσμια κλίμακα αφού είναι ανθεκτικό σε διάφορες θερμοκρασίες του περιβάλλοντος με πρώτες χώρες παραγωγής το Περού, τη Βολιβία και τον Ισημερινό ενώ το εύφορο κλίμα της Ελλάδας πλεονεκτεί έναντι άλλων και το φυτό ευδοκιμεί στο μέγιστο βαθμό του στις ελληνικές εδαφοκλιματικές συνθήκες. Αξιόλογα είναι τα εξαίσια χρώματα των φύλλων του που διαφέρουν από είδος σε είδος.
