Αγάπα..αν τολμάς!

” Θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία ” είπε ο ποιητής μας και σε μια παράφραση εγώ θα επισημάνω ” θέλει αρετή και τόλμη η αγάπη ” και όχι μόνο η αγάπη, η ζωή μας ολόκληρη, αλλά εγώ θέλω να εστιάσω σε αυτό το άρθρο στην αγάπη. Στην αγάπη όμως, όχι στον έρωτα, στο πάθος ή στον ενθουσιασμό, γιατί εγώ τα διαχωρίζω μεταξύ τους και υψώνω την αγάπη στο βάθρο του νικητή, διότι στην πορεία θα καταλάβει κανείς πως αυτή μένει ως το πιο δυνατό συναίσθημα. Αυτό μπορεί να το συνειδητοποιήσει μόνο όποιος έχει βιώσει όλα τα παραπάνω συναισθήματα για έναν άνθρωπο. Όλα έχουν τη σειρά τους, ο ενθουσιασμός, το πάθος, ο έρωτας και η αγάπη. Η αγάπη έρχεται ως κατάληξη μεταξύ δυο ανθρώπων που το δέσιμό τους άντεξε και αντέχει στον χρόνο, που είναι ανιδιοτελές, αληθινό και αμοιβαίο. Δε σημαίνει ωστόσο πως κάθε άνθρωπος θα φτάσει να νιώσει αγάπη για τον άλλον, γιατί τα συναισθήματά του μπορεί να τελειώσουν στον έρωτα και να σβήσουν εκεί. Η αγάπη είναι κάτι βαθύτερο και ίσως άφθαστο για κάποιους ανθρώπους.

αγαπα με αν τολμάς

Δεν είναι εφήμερη η αγάπη, δεν είναι παροδική, είναι αποκλειστική, είναι απόλυτη, είναι κατάληξη σε βάθος χρόνου, είναι ανιδιοτέλεια, ολοκλήρωση. Γεννιέται μέσα μας και μεγαλώνει εκεί μέρα με τη μέρα, είναι ο,τι πιο αληθινό νιώθουμε για έναν άνθρωπο. Είναι αυτό που μας κάνει να αγαπάμε, να εκτιμάμε και να νοσταλγούμε σε εκείνον κάθε πτυχή του χαρακτήρα του, κάθε ατέλειά του , κάθε τι δικό του. Είναι ο,τι μας ενώνει και μας χωρίζει, η υπέρβαση και ο παραλογισμός ταυτόχρονα. Το κίνητρο για να δοθούμε ολοκληρωτικά και να θυσιάσουμε τα πάντα για εκείνον.

Η αγάπη είναι για τους δυνατούς, για εκείνους που δε δειλιάζουν, που ρισκάρουν και είναι έτοιμη κάθε στιγμή να κάνουν το τόλμημα, το επόμενο βήμα χωρίς να κοιτάξουν πίσω, χωρίς δεύτερη σκέψη. Δεν είναι εύκολη η αγάπη, είναι ίσως το πιο δύσκολο συναίσθημα, ακριβώς γιατί είναι το πιο ισχυρό, το πιο σημαντικό και βαθύ συναίσθημα ενός ανθρώπου. Ακόμα δυσκολότερο και από το μίσος, διότι πιο εύκολα μισείς κάποιον, παρά τον αγαπάς. Διότι, αγαπώ σημαίνει αγαπώ για’ μένα και μπορώ να συγχωρώ και να δέχομαι τα πάντα χωρίς να περιμένω τίποτα. Δεν είναι τυχαίο που η αγάπη ενέπνευση κάθε μορφή τέχνης, γιατί ενέπνευσε και εμπνέει τον ίδιο τον άνθρωπο, το μυαλό και την καρδιά, καθοδηγεί τις σκέψεις, τις πράξεις, τις αντιδράσεις, τις επιλογές μας. Θέλει τόλμη λοιπόν αυτό το εγχείρημα, γι’αυτό και κάποιοι άνθρωποι φοβούνται να αγαπήσουν και δεν κάνουν ποτέ αυτό το βήμα, μένουν στον έρωτα και αποχωρούν όταν φτάνουν στη διαχωριστική γραμμή που μπορεί να τους οδηγήσει στην αγάπη. Και αν το σκεφτεί κανείς αυτό θα εξηγήσει ίσως γιατί κάποιοι άνθρωποι δεν αγαπούν ή τουλάχιστον δε δείχνουν την αγάπη τους, γιατί φοβούνται να τολμήσουν για δικούς τους λόγους πάντα.

Αν δεν έχεις μέσα σου λοιπόν το τόλμημα, μην το επιχειρήσεις να αγαπήσεις. Αν βέβαια μπορεί κάποιος να ελέγξει τα συναισθήματά του. Διαφορετικά φίλε μου άσε τον εαυτό σου ελεύθερο να αγαπήσει, να φτάσει ως εκεί που δεν υπάρχει περισσότερο. Και ας πληγωθεί και ας μην έχει την ανταπόκριση που επιθυμεί. Τι πειράζει; Νιώσε και μη φοβηθείς την αντίδραση του άλλου, να φοβηθείς να κρύψεις μέσα σου ο,τι αισθάνεσαι. Η αγάπη πρέπει να εκφράζεται, να φανερώνεται με λόγια, με πράξεις, να μη μένει ούτε για μια στιγμή κρυφή. Δεν είναι αυτός ο σκοπός της, ούτε ο λόγος ύπαρξής της. Αγάπησε με τόλμη, πάρε το ρίσκο και δεν μπορεί, θα έρθει η στιγμή που αυτό το συναίσθημα θα είναι αμοιβαίο και τότε θα δικαιωθείς ολοκληρωτικά. Το ζήτημα είναι να έχεις το θάρρος και το θράσος να τολμήσεις, χωρίς να δειλιάσεις φοβούμενος την κατάληξη. Η αγάπη γεννιέται μέσα μας και ξεκινά από εμάς, η αμοιβαιότητά της δεν είναι δεδομένη, είναι όμως πιθανή κάποια στιγμή, εκείνη τη στιγμή που θα υπάρχει ο κατάλληλος άνθρωπος και οι ιδανικές συγκυρίες. Μέχρι τότε όμως αγάπα..αν τολμάς!

A.Σ