Διεθνής Εβδομάδα Επιστήμης για την Ειρήνη και την Ανάπτυξη

Τη 10η Νοεμβρίου του 1999 η UNESCO με τη Σύνοδο του Γενικού της Συμβουλίου δεσμεύεται για πρώτη φορά σε εκπλήρωση των στόχων της για μία καλύτερη για όλους Ανάπτυξη και τήρηση της Ειρήνης μέσα από τους αστείρευτους πόρους της Επιστήμης (World Science Day for Peace and Development).Έτσι το Συμβούλιο αποφασίζει την εβδομάδα 11 έως 16 Νοεμβρίου και κάθε έτους από τότε να αφιερώνεται στην Επιστήμη και στα θαύματα που μπορεί να φέρει ενόψει της παγκόσμιας κοινωνικής και οικονομικής κρίσης του 21ου αιώνα.

Web

 

Ειρήνη και Ανάπτυξη ένα σταυροδρόμι και στη μέση η Επιστήμη. Τρεις όροι καθόλου ξένοι μεταξύ τους αφού ο ένας εξαρτάται από τον άλλο με την Επιστήμη και την εκμετάλλευση της να αποτελούν-ή τουλάχιστον θα έπρεπε να αποτελούν-τον μοναδικό γνώμονα για την Ομόνοια, την Ευημερία, την Αλληλεγγύη σε Παγκόσμιο επίπεδο. 

Η έννοια της Ειρήνης λίγο πολύ μπαίνει από το νηπιαγωγείο στο μυαλό ενός μικρού παιδιού και μεγαλώνει έχοντας την εικόνα της Ειρήνης συνυφασμένη με ένα λευκό περιστέρι. Σε μεγαλύτερη ηλικία διαπιστώνει πως η φαντασία του διαφέρει πολύ από την πραγματικότητα αφού η λέξη αυτή έχει να κάνει λιγότερο με πράσινα λιβάδια και καθαρό ουρανό και περισσότερο με την καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με την εκμετάλλευση κοινωνικών ομάδων, με την ανισότητα, με την άσκηση βίας σε κάθε τομέα και τότε το περιστέρι έχει γίνει μαύρο,ακόμα και αυτό το διαχρονικό του Picaso, έχει ξεθωριάσει από την μνήμη της παιδικής ηλικίας. Ειρήνη δεν είναι μόνο η απουσία των τανκς και των χακί. Είναι όλα τα παραπάνω που αν τα αναλογιστεί κανείς θα συνειδητοποιήσει πως χρόνια τώρα η ουσία αυτού του αγαθού δεν μας είναι καθόλου γνώριμη αφού όλοι μας έχουμε οικειοποιηθεί με τις ακριβώς αντίθετες συνθήκες διαβίωσης. 

peristeri ths eirhnhs.freeminds.gr

Από την άλλη μεριά ο όρος Ανάπτυξη αν και βαρετός για ένα παιδί με την πάροδο του χρόνου είναι επιτακτική ανάγκη και ατομικά για ένα φιλόδοξο άτομο που θέλει να πετύχει αλλά και συλλογικά για έναν λαό, αν θέλει να επιβιώσει μέσα στα μεγαθήρια του πολιτικού, κοινωνικού και οικονομικού ανταγωνισμού. Και όχι, με τον όρο Ανάπτυξη δεν αναφέρομαι μόνο στην Βιομηχανοποιημένη εποχή του αυτοματισμού που επιβάλλει γνώσεις, αμέτρητα πτυχία και ικανότητες αλλά στην αληθινή διάθεση του ανθρώπου να μάθει, να διαβάσει, να ενημερωθεί και να συμμετέχει στα δρώμενα. Δεν ξέρω αν πρέπει να σταθώ σε παγκόσμιο επίπεδο ή να μιλήσω για την αγαπημένη μας χώρα που όλοι με τόσο ζήλο πιστεύουμε πως αξίζει κάτι καλύτερο από τη ζωή που μας προσφέρει σήμερα, αλλά ας ρίξουμε μια ματιά στα νούμερα του αναλφαβητισμού που σύμφωνα με την τελευταία έρευνα της UNESCO για ηλικίες άνω των 50 ετών αγγίζει το 22,96%! Αν το μεταφράσουμε αυτό θα συνειδητοποιήσουμε πως το 1/4 περίπου του πληθυσμού της Ελλάδας δεν έχει καν τελειώσει την βασική εκπαίδευση ενώ σε παγκόσμια κατάταξη η χώρα μας παίρνει την 28η θέση. Βέβαια η περηφάνια του Έλληνα για τα επιτεύγματα των προγόνων του και την διεθνή αναγνώρισή τους του είναι υπεραρκετά για να σταθεί στα μεγαθήρια που προαναφέρθηκαν. 

28thesi.ellada.freeminds.gr

 

Δυστυχώς η σημασία της Επιστήμης δεν εμπεριέχεται στην αξία του παρελθόντος αλλά στις ανάγκες της κοινωνίας κάθε εποχή και στην αποτελεσματικότητα των ηγετών της και κατ’επέκταση των πολιτών της. Από την αγροτική παραγωγή έως την ιατρική και τη βιώσιμη ενέργεια έως τη διαχείριση των φυσικών πόρων οι επιστημονικές και τεχνολογικές πρόοδοι αποτελούν σήμερα επιτεύγματα που έχουν αλλάξει προς το καλύτερο τις ζωές όλων μας αλλά αν η αγάπη για γνώση, έρευνα, εξέλιξη και ευημερία σταμάτησε τόσους αιώνες πριν, τότε φοβάμαι πως απλά ζούμε με απομεινάρια των μεγάλων μυαλών που έδειξαν κάποτε το δρόμο και στη θέση τους έχουν μπει αποκλειστικά τα μεγάλα συμφέροντα που θα καταπατήσουν στο πέρασμα τους κάθε ανθρώπινο δικαίωμα και θα μετατρέψουν όλες τις χώρες σε έναν μεγάλο “τρίτο κόσμο”  που θα διοικείται από ένα δύο τρία πρόσωπα.

Είναι λοιπόν αναγκαίο να συνειδητοποιήσουμε ότι, ενώ απαιτείται μια αυξημένη συνεργασία μεταξύ των κρατών για όλα τα παραπάνω και για ένα καλύτερο αύριο μακριά από τρομοκρατία, πολέμους και κάθε είδους βίας ταυτόχρονα είναι αναγκαίο να γίνουν σημαντικά βήματα με στόχο να μειωθούν τα αίτια που προκαλούν τέτοιες πράξεις. Και η ρίζα του προβλήματος είναι μία και μόνο μία και ονομάζεται Παιδεία.

Γιατί αν η επιστήμη βρίσκεται ανάμεσα στο σταυροδρόμι της Ειρήνης και της Ανάπτυξης, η Παιδεία είναι ο ολόκληρο το οδικό δίκτυο πάνω στον οποίο όλοι μας καθημερινά κινούμαστε. Σε έναν Δημοκρατικό κόσμο η ελεύθερη και κριτική σκέψη βασίζονται στην Παιδεία, και πάνω στην σκέψη αυτή βασίζεται η Επιστήμη, η επίτευξη Ειρήνης και όλη η ανθρωπότητα.

Μπορούμε λοιπόν εμείς οι νέοι ακόμα, με αυτά τα εφόδια, να αποτελέσουμε ενεργό κοινωνικό παράγοντα προώθησης και υλοποίησης των αρχών που επαγγέλλεται η ημέρα που σήμερα τιμούμε; Αν όχι, θα έρθουν πολλοί ακόμα αιώνες υποδούλωσης πνευματικής και κοινωνικής και αν δεν είναι ακόμα αργά, θα έρθει σύντομα ο εκφυλισμός και της παραμικρής κοινωνίας που θα έχει απομείνει. 

Δείτε περισσότερα εδω https://www.un.org/en/events/scienceday/

Β.Κ.

Leave a Reply