Φάκελος σειρές: Homeland και Walking Dead είναι εδώ


Το κείμενο περιέχει
SPOILER για τα καινούρια επεισόδια των Homeland και The Walking Dead


Homeland


Homeland_Season_4

Ειλικρινά, Carrie, ποτέ δε σε συμπάθησα. Ακόμα κι όταν έμαθα ότι είσαι διπολική. Δε σε λυπήθηκα καν. Και ξέρεις γιατί; Γιατί και στις εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις που φαίνεσαι φυσιολογική, δεν είσαι. Γιατί δεν υπάρχει κανένα είδος συναισθήματος μέσα σου. Συναίσθημα ήταν η αγάπη σου για το Brody; Όχι, η αγάπη σου ήταν καθαρά παθολογική. Και τώρα που αυτός πέθανε, παραβαίνεις τις αρχές σου και συγκαλύπτεις εγκλήματα μόνο και μόνο για να φύγεις μακριά από το παιδί σου. Αφού πρώτα σχεδόν το πνίγεις στη μπανιέρα. Δε σε συμπαθώ γιατί ένας άνθρωπος ξυλοκοπείται μέχρι θανάτου μπροστά στα μάτια σου και δε σου καίγεται καρφί. Μου προκαλείς απέχθεια.

 


Το Homeland επέστρεψε για να μας πει «μπορώ και χωρίς τον Brody». Τα δύο πρώτα επεισόδια μας έβαλαν στο κλίμα της 4ης σεζόν, μας κράτησαν το ενδιαφέρον (το οποίο εγώ προσωπικά είχα χάσει στον 3ο κύκλο) και μας έκαναν να αναρωτηθούμε αν θα συνεχίσει έτσι. Η σειρά σίγουρα δεν ήθελε να εστιάσει στο ειδύλλιο Carry-Brody και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα πέρυσι τέτοιες μέρες. Όχι πως έχω βγάλει ένα ασφαλές συμπέρασμα για το τι τελικά πραγματεύεται. Κατά τα άλλα έχουμε ένα Saul εκτός CIA, έναν ασταθή Quinn, έναν διψασμένο για δόξα-εξουσία Lockhart και το οικογενειακό δράμα Matheson. Α και φυσικά το μωρό-Brody που μοιάζει στο μπαμπά-Brody πιο πολύ κι από το ίδιο το μωρό-Damian Lewis. Στο τραπέζι θέματα κατασκοπείας-αντικατασκοπείας, ανταλλαγής απόρρητων πληροφοριών, τρομοκρατίας και φυσικά ηθικής. Το Homeland μπορεί ακόμα να μας διδάξει, να μας προκαλέσει, να μας αφυπνίσει.


The Walking Dead

Walking_Dead_Season_5_Poster

Εγώ λοιπόν είχα αποφασίσει χωρίς λόγο κ αίτια ότι όλη η 5η σεζόν του Walking Dead θα διαδραματίζεται στο terminus ,ότι θα μπουν νέοι χαρακτήρες, θα μας σκοτώσουν θα τους σκοτώσουμε κ στο τέλος θα βγούμε ξανά πιο δυνατοί. Έλα όμως που τους ξεπετάξαμε στο πρώτο τέλειο επεισόδιο της σεζόν. Δηλαδή όχι εμείς η Carol (που από τότε που την έδερνε ο άντρας της δεν τη συμπαθούσα). Βρεθήκαμε πάλι να τριγυρνάμε σαν τους νομάδες μήπως κ μας βγάλει ο δρόμος στην Ουάσινγκτον κ η διάνοια της ιστορίας στείλει τα ζόμπι για μπάνιο. Μπορεί βεβαία αυτοί οι κακοί-δολοφόνοι-κανίβαλοι-πληγωμένοι-χασάπηδες να ζουν κ να πεταχτούν μπροστά μας σε καμία δεκάρια επεισόδια όπως ο φίλος μας ο Governor που με θράσος αποκεφάλισε τον αγαπημένο Hershel και μάλιστα χωρίς να μας ρωτήσει καν.

 

Το επεισόδιο ήταν παρά πολύ καλό όχι μόνο για την έντονη δράση του αλλά και για τις συγκινητικές στιγμές που μας προσέφερε. Ο Daryl που μόλις βλέπει την Carol να τρέχει στην αγκαλιά της. Ο Rick που δεν ήξερε που βρισκόταν η Judith. Εντάξει βρήκε κι ο Tyreese την αδελφή του αλλά δε θυμάμαι και πως τη λένε. Το καλύτερο; Ότι μάλλον μας περιμένουν πολλά τέτοια καλά γιατί που τα λέμε στον προηγούμενο κύκλο βαρέθηκα να τους βλέπω να περιφέρονται ανά δυάδες σε ξεχωριστά επεισόδια χωρίς καμία εξέλιξη, μέχρι να ξαναβρεθούν στον τερματικό. Ας έκαναν ένα 3ωρο tribute στη μοναξιά να ξεμπερδεύαμε. Πάνε όμως τώρα αυτά.
Τhe walking dead is back!


Σταυρούλα Κουλίτση

Leave a Reply